ฉันเดินเข้าบ้านมาแล้วก็หย่อนก้นลงนั่งที่โต๊ะอาหาร ส่วนกุ้งนางเดินเข้าไปในครัวแกะกับข้าวใส่จานแล้วก็นำออกมาวางตรงหน้าฉัน พร้อมกับสายตาที่อยากรู้ว่า มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่
"แกเป็นอะไรวะ หน้าตาไม่สดชื่นซะเลย มีเรื่องอะไรไม่สบายใจ" ประโยคคำถามของเพื่อนทำเอาฉันต้องช้อนสายตาขึ้นมองก่อนจะลุกจากเก้าอี้ แล้วเดินไปที่โซฟา หยิบของบางอย่างออกมาจากกระเป๋า มันเป็นซองยาที่ฉันกินไปแล้ว ฉันเดินกลับมาหาเพื่อนที่นั่งมองการกระทำของฉัน แล้ววางสิ่งนั้นลงตรงหน้า ก่อนที่กุ้งนางจะหยิบมันขึ้นมาดู
"นี่มันอะไรวะ ..ยาคุมฉุกเฉิน!" กุ้งนางโพล่งเสียงออกมาด้วยความตกใจ สายตาเบิกกว้างขึ้นทันที พร้อมกับมองหน้าฉัน
"อย่าบอกนะ ว่า แกกับเขื่อน..." เพื่อนของฉันทำสัญลักษณ์มือ เชิงสิบแปดบวก แต่ทว่า สิ่งที่เพื่อนฉันคิดนั้น มันไม่ใช่กับเขื่อนนะสิ
"มัน...ไม่ใช่เขื่อนนะสิ"
"อะไรนะ ไม่ใช่เขื่อนแล้วแกไปเอากับใครวะ?" ฉันถอนหายใจ
