ทางด้านเค้กเมื่อเข้ามาในห้องแล้วก็เดินมานั่งข้างๆ นิชาทันที
“ไหนดูหน่อย ข้อเท้าแกเป็นยังไงบ้าง ขอโทษนะแกเพราะฉันแกเลยต้องมาเจ็บตัวแบบนี้”
เค้กพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้ารู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุให้เพื่อนมาเจ็บตัวแบบนี้
“ฉันไม่ได้เป็นไรมากแก อย่าคิดมาก”
เค้กพยักหน้าทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของนิชา
“อ่ะ กินนมกับแซนวิชรองท้องก่อน รามินซื้อมาเผื่อเธอด้วย”
เค้กยื่นนมและแซนวิชให้นิชา ส่วนนิชาก็มองหน้าเค้กอย่างตั้งคำถาม
“รามินนิคือผู้ชายที่มาช่วยแกงั้นหรอ ยัยเค้กเล่ามาเลยนะว่าแกไปรู้จักผู้ชายคนนั้นได้ยังไง ดูท่าเค้าดูทั้งหวงทั้งห่วงแกมากเลยนะ นี่แกแอบไปมีหลัวใหม่ตั้งแต่เมื่อไหร่”
“หลัวเหลออะไร ไม่มี๊ เรื่องมันยาวรีบกินก่อนเดี๋ยวเรียนเสร็จฉันจะเล่าให้ฟังทุกอย่างเลยโอเคมั้ยคะคุณเพื่อน”
นิชายิ้มกริ่มใส่เค้กทันทีเมื่อเห็นท่าทางรีบร้อนปฏิเสธของเธอ แต่ก็ยังไม่ถามอะไรมากเพราะอาจารย์ใกล้จะเข้ามาแล้วนิชากับเ
