“เร็วๆ นะผมมีธุระต้องไปต่อ” อเดลเร่งยิกๆ เขาต้องรีบไปให้ไกลๆ เพราะปฏิกิริยาเคมีระหว่างกันมันรุนแรงจนน่ากลัว
“ค่ะๆ”
เหมือนเดิม... ทันทีที่ปิ่นเกสรวางมือลงบนตัวของอเดล กระแสไฟอ่อนวิ่งพล่านจากปลายนิ้วเจ้าหล่อนวิ่งเข้ามาในร่างกายของเขา จนชายหนุ่มตัวกระตุกเขาเตรียมเผ่นหนี แต่มือเรียวบางจับยึดไว้ทัน เธอมองปฏิกิริยาของเขางงๆ เธอไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ? อเดลสูดลมหายใจลึกๆ เขาประคองสติตัวเองไว้อย่างดี พยายามไม่ใส่ใจคนตัวเล็ก ที่แตะเนื้อตัวของเขาเหมือนเป็นเรื่องปรกติ ทั้งๆ ที่ไฟฟ้าช๊อตเขาทุกครั้งแม้จะเป็นกระแสไฟอ่อนๆ มันก็ทำให้คันยิบๆ ในหัวใจ เพราะไม่รู้ที่มาที่ไป มันชวนให้ฉงน
คนตัวเล็กก้มๆ เงยๆ เธอวัด จับ แตะ สลับกับก้มลงเขียน ไม่ได้สนใจลูบคลำเขาเหมือนอย่างผู้หญิงคนอื่นทำ หากมีโอกาสได้อยู่กับอเดลสองต่อสอง ชายหนุ่มเหลือบมอง เขาเห็นแค่เพียงศีรษะของเธอ เมื่อความสูงของเจ้าหล่
