หลังจากโดนสอบสวนตกกลางคืนสายใจก็ออกมาพบกับพชิราตามเวลาที่ได้นัดหมายกันเอาไว้ โดยที่สายใจไม่รู้เลยว่าปรียาดาแอบสั่งให้สองแฝดคอยจับตาตนเองเอาไว้
“ขอบคุณมากนะจ๊ะสายใจที่ไม่โยนความผิดมาให้เพชรด้วย”
“เรื่องแค่นี้สายใจรับเอาไว้เองถูกแล้วล่ะค่ะเพราะสายใจเป็นคนต้นคิดตั้งแต่แรก”
“ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะจ้ะ อีกไม่กี่วันเพชรก็จะกลับแล้วสายใจช่วยรับเงินก้อนนี้เอาไว้ด้วยนะ” เพชรยื่นซองสีขาวที่ด้านในบรรจุเงินจำนวนหนึ่งให้กับสายใจ ฝ่ายนั้นพอได้สัมผัสก็ตาโตเพราะรู้ว่ามันมีมูลค่ามากมายแค่ไหน
“ขอบคุณนะคะ เหมือนกับว่าคุณจ้างสายใจอย่างนั้นแหละ”
“จะคิดแบบนั้นก็ได้จ้ะ จบเรื่องแล้วเพชรคงต้องขอตัวก่อน”
“ค่ะ” สองสาวแยกจากกันแล้ว พชิราเองก็ถูกถามว่าออกไปไหนมามืดๆค่ำๆ หล่อนตอบกลับชวิศไปเพียงรู้สึกอึดอัดเลยไปเดินเล่น ส่วนฝาแฝดที่คอยสังเกตการณ์รีบไปรายงานเจ้านายทันที ปรียาดายิ้มออกเป็นอย่างที่เธอคิดจริงๆด้วยเพียงแต
