สายใจมีสีหน้าสลดเพราะหล่อนไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองว่าหลังจากนี้จะเจอกับอะไรบ้าง ปรียาดาจ้องมองสายใจอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าคนเราจะคิดทำร้ายคนที่ไม่เคยมีเรื่องกันมาก่อนได้หน้าตาเฉย
“ทำไมถึงทำแบบนี้คะ ปรีเคยไปทำอะไรให้คุณไม่พอใจหรอคะ”
“ใช่น่ะสิ”
“ทำอะไรคะ”
“ก็ใครใช้ให้คุณมาใกล้ชิดกับนายหัวของสายใจล่ะ”
“นายหัวเป็นของสายใจตั้งแต่เมื่อไรคะทำไมปรีไม่ทราบ”
“นี่เธอ!”
“เลิกเสแสร้งเถอะค่ะพูดความจริงในใจมาตรงๆเลยดีกว่า”
“ถอยห่างจากนายหัวซะเพราะฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าวันไหนจะเกิดเหตุการณ์ทำนองนี้อีก”
“นี่ยังคิดจะทำอีกหรอเนี่ย” ปรียาดาไม่อยากจะเชื่อเลย คนกำลังรักกำลังหลงนายหัวชรัณให้ทำอะไรก็ทำได้หมดสินะ
“หึ”
“สายใจไม่ได้ทำคนเดียวใช่ไหม มีใครร่วมด้วยหรือเปล่าบอกความจริงมาเถอะ”
“ไม่มีหรอก แค่อยากสั่งสอน” ปรียาดารู้ว่าสายใจพูดความจริงไม่หมด
“แล้วสรุปใครกันแน่ที่ถูกสั่งสอน เอาจริงๆถ้านายหัวจะสนใจ
