คุณจับผมมาทำไม?

2125 คำ
จีนรู้สึกเหมือนว่าหัวของเขาหนักอึ้ง เมื่อเปลือกตาค่อยๆ เปิดออก ความสลัวจากแสงที่ส่องเข้ามาทำให้เขาต้องขยี้ตาเพื่อปรับสายตาให้คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย ก่อนที่เขาจะค้นพบว่าเขาอยู่ในห้องนอนที่หรูหราเกินกว่าที่เขาจะเคยเห็น ห้องนี้มีสไตล์บาโรกที่เต็มไปด้วยความโอ่อ่าและความละเอียดอ่อน เขาหันไปมองรอบๆ สายตาของเขาสัมผัสกับผนังที่ปูด้วยไม้แกะสลักที่มีลวดลายอันวิจิตร คานไม้บนเพดานก็ถูกตกแต่งด้วยรายละเอียดที่งดงาม การประดับด้วยโคมไฟคริสตัลทำให้ห้องนี้ดูเปล่งประกายระยิบระยับ สายตาของเขาจับจ้องไปที่เตียงที่มีขนาดใหญ่ อบอุ่นและหรูหราด้วยผ้าปูที่นอนเนื้อดีที่มีสีทองสลับกับสีม่วงเข้ม “ที่นี่…ที่ไหนกัน?” เขาคิดในใจ ขณะที่ความสับสนเข้ามาแทนที่ความง่วงงุนในตัวเขา สัญชาตญาณของเขาตื่นตัวอย่างเต็มที่เมื่อเขานึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่ผ่านมา จีนรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังหลุดเข้าไปในโลกแห่งเทพนิยาย เมื่อเขาตื่นขึ้นมาในห้องนอนที่โอ่อ่าและหรูหราอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ห้องนี้กว้างขวาง ยิ่งใหญ่ และเต็มไปด้วยรายละเอียดที่น่าทึ่ง ทุกสิ่งทุกอย่างในห้องได้รับการออกแบบอย่างพิถีพิถัน สร้างบรรยากาศที่ทั้งงดงามและน่าอัศจรรย์ เพดานสูงโค้งมนประดับด้วยลวดลายทองคำที่ละเอียดอ่อน ดูเหมือนจะบรรยายเรื่องราวในประวัติศาสตร์อันยาวนาน เส้นสายทองที่ส่องประกายใต้แสงไฟอ่อนๆ เติมเต็มบรรยากาศให้ห้องนี้รู้สึกถึงความรุ่งโรจน์และสง่างาม ภาพวาดอันประณีตของทิวทัศน์และเทพนิยายโบราณแขวนอยู่บนผนังที่ทำจากไม้โอ๊คเนื้อหนา มอบความรู้สึกของความลึกซึ้งและเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่ เตียงขนาดใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง มันเป็นงานศิลป์ในตัวเอง หัวเตียงทำจากไม้วอลนัทที่แกะสลักลวดลายอันซับซ้อน ห่มด้วยผ้าคลุมเตียงซาตินสีแดงเข้มที่ให้ความรู้สึกหรูหราและเย้ายวนใจ ในขณะที่หมอนหนุนผ้านุ่มที่มีลายดอกไม้สีทองสลับกับสีเบจ ทำให้เตียงนี้ดูเหมือนเป็นสวรรค์แห่งการพักผ่อน ในมุมหนึ่งของห้อง มีโต๊ะเครื่องแป้งที่ทำจากไม้มะฮอกกานี ซึ่งถูกตกแต่งด้วยกระจกขนาดใหญ่ที่กรอบทองอันสวยงาม สะท้อนภาพห้องอย่างเต็มรูปแบบ ข้างๆ โต๊ะมีโคมไฟที่มีขาเป็นทองคำ และมีดอกไม้สดชื่นในแจกันเซรามิกที่มีลวดลายละเอียด บริเวณนี้สร้างความรู้สึกของความสดใสและชีวิตชีวาให้กับห้อง พื้นห้องปูด้วยพรมหนานุ่มที่มีลวดลายอันละเอียดซึ่งมีเฉดสีสวยงามที่สะท้อนกับการตกแต่งโดยรอบ ทำให้ทุกย่างก้าวรู้สึกอบอุ่นและนุ่มนวล ภายในห้องยังมีกลิ่นหอมอ่อนๆ ของน้ำหอมดอกไม้และกลิ่นไม้หอมที่ลอยมาอย่างสบาย ทำให้เขารู้สึกถึงความสงบ ขณะที่จีนพยายามลุกขึ้นจากเตียง ข้อเท้าของเขากลับจมอยู่ในผ้าห่มซาตินอันหรูหรา หัวใจเต้นรัวเมื่อเขาหันไปทางหน้าต่างใหญ่ที่ประดับด้วยม่านสีเข้ม เขาเห็นวิวที่น่าทึ่ง มีแม่น้ำที่ไหลผ่านเมืองที่เต็มไปด้วยบ้านเรือนสีสดใสและเรือที่ลอยอยู่บนน้ำ ช่วงเวลานั้นทำให้เขารู้สึกเหมือนเป็นตัวละครในนิยายที่ต้องต่อสู้กับความเป็นจริงที่เขาไม่คุ้นเคย “ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?” จีนคิดในใจ ขณะที่สายตาของเขาหยุดอยู่ที่กระจกบานใหญ่ที่อยู่ตรงข้าม เสียงฝีเท้าดังขึ้นจากนอกห้อง ทำให้เขาหันกลับไปอย่างรวดเร็ว หัวใจของเขาเต้นรัว รู้สึกถึงความตื่นเต้นและความวิตกกังวลที่ผสมปนเปกัน เขากลั้นหายใจ ขณะที่พยายามค้นหาทางออกจากความสับสนและลึกลับที่เข้ามาหาเขาในห้องที่ทั้งสวยงามและน่าหวาดหวั่นนี้ ริคเดินเข้ามาในห้องอย่างมั่นใจ ร่างสูงใหญ่ในชุดคลุมสีดำม่วงทำให้เขาดูเซ็กซี่และมีเสน่ห์อย่างเหลือเชื่อ เมื่อเขาหยุดอยู่ตรงหน้าจีน ดวงตาของเขาเป็นประกาย พร้อมกับรอยยิ้มที่ทำให้หัวใจของจีนเต้นแรง “ตื่นแล้วเหรอ?” ริคถามเสียงทุ้มแฝงความหยอกล้อ ขณะที่เขาก้าวเข้าใกล้จีนอย่างช้าๆ ร่างบางถอยหลังกรูดไปจนชิดกับขอบเตียง สายตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและสงสัย “คุณเป็นใคร?” จีนถามด้วยเสียงสั่นระรัว ปลายเสียงของเขาแสดงให้เห็นถึงความวิตกกังวลที่แทรกซึมอยู่ในทุกคำพูด “จับผมมาทำไม?” จีนถามด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความวิตกกังวล เขารีบลุกขึ้นนั่งให้ตรง ห่างจากริคเล็กน้อย ขณะที่จ้องมองตาคู่นั้นที่ยังคงมีประกายเย้ายวนใจ “ฉันชื่อ ริค คอนติ” ริคตอบกลับอย่างมั่นใจ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยเสน่ห์ “ฉันก็แค่ชอบนายน่ะ เลยให้คนพามา ไม่มีอะไรมาก” ริคพูดอย่างไม่ใส่ใจ ร่างใหญ่ของเขายังคงยืนอยู่ตรงหน้า จีนรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุนเมื่อได้ยินคำพูดนั้น “ชอบ…? คุณพูดอะไรน่ะ?” จีนถามด้วยความสับสนและตกใจ “ใช่ ฉันหมายถึงชอบจริงๆ” เขาเอ่ยเสียงทุ้ม นัยน์ตาของเขาลึกล้ำและซับซ้อน ทำให้จีนรู้สึกเหมือนถูกดึงเข้าไปในวงล้อมแห่งเสน่ห์และอำนาจ “แล้วคุณจะทำอะไรกับผม?” จีนถามเสียงสั่น การที่เขาถูกนำมาที่นี่ทำให้ใจเขาหวิวๆ ด้วยความหวาดหวั่น รู้สึกเหมือนตัวเองถูกจับอยู่ในกรงทองคำ ริคก้าวเข้ามาใกล้จนจีนรู้สึกได้ถึงความร้อนจากร่างกายของเขา กลิ่นน้ำหอมที่หอมหวานคลุ้งอยู่ในอากาศทำให้จีนรู้สึกวาบหวิวในใจ “ ฉันต้องการให้นายอยู่ที่นี่” ริคพูดเสียงทุ้มแฝงเสน่ห์ “นี่มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ นะ!” จีนพูดเสียงสั่น รู้สึกเหมือนว่าสถานการณ์นี้จะกลายเป็นฝันร้าย แต่ความเข้มข้นของความรู้สึกที่มีต่อริคกลับทำให้เขาไม่สามารถละสายตาจากชายหนุ่มได้ “ทำไมจะไม่ล่ะ?” ริคยิ้มกว้าง ขณะโน้มตัวเข้ามาใกล้ “บางทีเราอาจจะสนุกกันได้” จีนหายใจไม่ทั่วท้อง รู้สึกถึงแรงดึงดูดที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ในขณะที่เขามองเข้าสู่ดวงตาของริคที่มีความลึกซึ้งและลึกลับ ในขณะเดียวกันความกังวลก็ยังคงวนเวียนอยู่ในใจ ริคดึงร่างบางของจีนเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว “ปล่อยผม!” จีนร้องขอ แม้เสียงจะดูเต็มไปด้วยความหวาดกลัว แต่ความจริงแล้วกลับเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความสับสน ขณะที่ริคก้มลงมาที่เขา สายตาของเขาเปล่งประกายด้วยความมั่นใจและความปรารถนา “ไม่ปล่อยหรอก” ริคกระซิบ ก่อนจะโน้มตัวเข้ามาใกล้ ยิ่งทำให้จีนรู้สึกได้ถึงลมหายใจร้อนแรงของเขา ริมฝีปากของริคแนบลงมาที่ริมฝีปากของจีนอย่างช้าๆ การสัมผัสที่อ่อนนุ่มค่อยๆ แทรกซึมเข้าสู่ความต้านทานของจีน เมื่อริมฝีปากของเขาแนบสนิท จีนรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวที่ลึกซึ้ง ลิ้นของริคเริ่มสอดแทรกเข้ามาอย่างชำนาญ การสัมผัสที่เต็มไปด้วยความร้อนและความหวานทำให้จีนรู้สึกเหมือนถูกดึงลงไปในโลกแห่งความรู้สึกใหม่ที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน จีนดิ้นเล็กน้อยเพื่อพยายามจะหาทางออกจากอ้อมแขนของริค แต่ร่างใหญ่ของเขากลับยึดเกาะไว้แน่นหนา ริคใช้ความเหนือกว่าของเขา รัดเอวของจีนให้ใกล้ชิดกับตัวเขาอย่างไม่ยอมปล่อย จีนรู้สึกถึงการต่อต้านที่ค่อยๆ อ่อนระทวยไป เมื่อความหวานที่หลั่งไหลเข้ามาท่วมท้นความรู้สึกของเขา ริคผละออกจากจูบอย่างช้า ๆ และมองลงไปที่จีน รอยยิ้มเล็ก ๆ ปรากฏบนใบหน้าของเขา ขณะที่ตาเขาส่องแสงระยิบระยับแสดงถึงความพอใจ "หวานมาก…" เขากระซิบ ก่อนจะก้มลงประกบปากจูบจีนอย่างเร่าร้อนอีกครั้ง ขณะที่จีนดิ้นหนี แต่ริคกลับรัดเขาเอาไว้แน่น ราวกับว่าเขาต้องการเก็บจีนไว้ให้ห่างไกลจากโลกภายนอก ในขณะที่ริมฝีปากของเขาแนบชิดกันอย่างอบอุ่น ริคสอดลิ้นเข้าไปในปากของจีนอย่างชำนาญ “อืม…” จีนพยายามจะผลักออก แต่ความรู้สึกที่รุนแรงทำให้เขาหยุดนิ่ง เขารู้สึกถึงการดูดกลืนที่ลึกซึ้ง ริมฝีปากของริคมีความอบอุ่นและชุ่มฉ่ำ ยิ่งเขาพยายามจะเบี่ยงตัวหนี ยิ่งทำให้ริคยิ่งดึงเขาเข้าไปใกล้มากขึ้น เสียงหัวใจของจีนเต้นรัว ผสมผสานกับความสับสนและความตื่นเต้นที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน “หยุดเถอะ…” จีนพยายามพูด แต่เสียงของเขาแผ่วเบา เมื่อเขาเห็นสายตาที่ลุ่มหลงของริค รู้สึกเหมือนมีบางอย่างที่บีบหัวใจเขาให้อ่อนระทวยลง มือของริคเลื่อนลงไปที่เอวของจีน รู้สึกถึงความอบอุ่นของร่างบางที่อยู่ในอ้อมกอดเขา ความรู้สึกที่อัดแน่นอยู่ในอกของจีนเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความต้องการ ความดึงดูดที่เขาไม่อาจปฏิเสธได้ทำให้เขาเผลอจมอยู่ในจูบนี้ “เดี๋ยวสิ! แต่ผมชอบผู้หญิง…” จีนพยายามตั้งสติพูดออกมา แต่เสียงของเขาถูกบดบังด้วยความร้อนแรงของจูบ ริคยิ้มเล็กน้อยที่มุมปาก ก่อนจะกระชับอ้อมแขนแน่นขึ้น “นายไม่เคยมีแฟนมาก่อนจะรู้ได้ไง?” ริคถามอย่างไม่ใส่ใจ ดูเหมือนเขาจะไม่แคร์เกี่ยวกับคำตอบหรือข้อโต้แย้งใดๆ ทั้งสิ้น “ผมแค่… คิดว่าผมรู้จักตัวเองดีพอ” จีนพยายามพูดออกมาแม้ว่าจะรู้สึกว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นสั่นคลอน “จริงเหรอ?” ริคยักคิ้วขึ้น ขณะยิ้มร้าย จีนรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุนเมื่อได้ยินคำพูดนั้น รู้สึกเหมือนเขากำลังเดินอยู่ในความฝัน ความสับสนในใจเขาทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ “เดี๋ยวก็รู้…” ริคพูด ก่อนจะก้มลงจูบจีนอีกครั้ง ทำให้จีนรู้สึกถึงความร้อนแรงที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง ความต้องการที่เขาไม่อาจต่อต้านได้ ทำให้เขาละทิ้งความลังเลในใจ ลิ้นของริคสัมผัสกับลิ้นของจีนอย่างช้าๆ ราวกับว่าเขากำลังสำรวจความรู้สึกใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อน จีนรู้สึกได้ถึงความกล้าหาญที่ซุกซ่อนอยู่ในจูบนี้ ร่างบางของเขาเริ่มปรับตัวให้เข้ากับความร้อนแรงนี้อย่างไม่รู้ตัว “อืม…” เสียงของจีนหลุดออกมาขณะที่เขาตอบสนองต่อจูบของริค ความรู้สึกที่ปะทุขึ้นในใจทำให้เขาต้องการมากกว่านั้น เมื่อจูบดำเนินไป ความรู้สึกสับสนและความกลัวเริ่มเบาบางลงในใจของจีน ขณะที่เขาถูกดึงเข้าสู่ความหลงใหลอันลึกซึ้งนี้ “คุณ… คุณเป็นใคร?” จีนถามด้วยเสียงสั่นพร่า ทั้งที่รู้ว่าคำถามนี้อาจจะไม่จำเป็นแล้ว แต่ความรู้สึกอยากรู้เกี่ยวกับชายคนนี้ทำให้เขาต้องพูดออกมา ริคยังคงยิ้ม ก่อนจะโน้มตัวเข้ามาใกล้ ทำให้จีนรู้สึกถึงลมหายใจร้อนของเขาอีกครั้ง “เป็นคนที่ชอบนายมากจนต้องพามาที่นี่” ริคโน้มตัวเข้ามาใกล้อีกครั้ง ริมฝีปากของเขาเริ่มเคลื่อนที่มาหาจีน แต่จีนรีบยกมือเล็กๆ ขึ้นมาแตะที่อกกว้างของริค พยายามผลักเขาออกเพื่อรักษาระยะห่าง “เดี๋ยวก่อน!” จีนพูดเสียงเบา แต่ความตื่นเต้นในตัวเขายังคงกระซิบว่าต้องการให้ริคอยู่ใกล้ๆ ริคหยุดชั่วคราว มองลงไปในดวงตาของจีนแล้วยิ้ม “ขะ… ขอเวลาผมก่อน” “ผมขอเวลาอีกสองอาทิตย์” จีนพูดออกมาอย่างกระวนกระวาย เขาผลักอกกว้างของริคออกด้วยความรู้สึกที่ตึงเครียดในใจ “ผมยังไม่พร้อม…” ริคโน้มตัวเข้ามาใกล้ จนปลายจมูกเกือบแตะกับแก้มของจีน เขาก้มลงกระซิบเสียงแหบต่ำใกล้ๆ ใบหูของจีน “สามวัน” น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเด็ดขาด จีนรู้สึกขนลุกเมื่อลมหายใจอุ่นๆ สัมผัสที่ผิว เขากลั้นหายใจและหันหน้าหนีเพื่อหลีกเลี่ยงความรู้สึกที่ท่วมท้น “ผมยังไม่พร้อมจริงๆ” จีนย้ำอีกครั้ง แต่เสียงพูดกลับสั่น ความรู้สึกที่พุ่งพล่านจากการจูบเมื่อครู่ยังคงติดอยู่ในจิตใจของเขา ริคเลื่อนมือไปที่เอวของจีน หยุดเขาไว้ในระยะใกล้ ร่างกายของเขาแข็งแกร่งแต่เต็มไปด้วยความอบอุ่น ขณะที่จีนพยายามจะขยับตัวออกไป แต่ริคกลับดึงเขาเข้ามาใกล้ขึ้นอีกครั้ง ริคถอนตัวออกเล็กน้อย แต่ยังคงจ้องตาจีนด้วยความมั่นใจ “เดี๋ยวฉันสอนนายเอง”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม