รัตติกาลรัก มาเฟียร้าย

ได้เวลาของความสนุกแล้วสิ

ในสำนักงานอันหรูหราของเขา ริคยืนอยู่ท่ามกลางความเงียบสงัด หลอดไฟสีอบอุ่นทำให้เกิดเงาเล็กน้อยที่ใบหน้าของเขา สะท้อนถึงความเคร่งเครียดของความคิดที่เต็มไปด้วยความคาดหวังและความโกรธ อาการกระวนกระวายกำลังเริ่มก่อตัวเมื่อเขาได้ยินข่าวเกี่ยวกับจีน ชายหนุ่มจากมหาวิทยาลัยศิลปะที่มีเสน่ห์ดึงดูด

“อเล็กซ์...”

ริคพึมพำชื่อที่ทำให้เขารู้สึกถึงไฟแห่งความหึงหวง

“ไอ้นั่นมันไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเลยจริงๆ”

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา มือของเขาสั่นเล็กน้อย แต่ไม่ใช่เพราะความกลัว แต่เป็นเพราะความโกรธที่เขาไม่สามารถระงับได้

“ไปเอาตัวจีนมา”

เขาสั่งเสียงเรียบ แต่ภายในกลับสั่นสะเทือน “พาเขามาที่นี่โดยเร็วที่สุด และทำให้แน่ใจว่าเขาไม่รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง”

เสียงของเขาแฝงไปด้วยความเชื่อมั่นที่เต็มเปี่ยม รู้ดีว่าคนของเขาจะทำตามคำสั่งนี้อย่างเงียบเชียบ

“อย่าลืม... ต้องทำให้เขาไม่มีทางหนี”

เขาพูดต่อ เสียงของเขาห้วนขึ้น แต่มีความนุ่มนวลที่แฝงอยู่ มันเหมือนกับการพยายามควบคุมอารมณ์ในใจ ริคคิดถึงสิ่งที่เขาจะทำกับจีนเมื่อได้เขามา

สายลมเย็นของยามค่ำคืนพัดผ่านมาเบา ๆ ขณะที่จีนเดินออกจากบ้าน เขามองไปยังท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดาวระยิบระยับ ความรู้สึกสดใสในใจทำให้เขารู้สึกมีชีวิตชีวา เขากำลังจะไปพบเพื่อนที่ร้านกาแฟใกล้ ๆ ซึ่งเป็นจุดนัดหมายที่เขารอคอย

แต่ในขณะเดียวกัน ความมืดของคืนนี้ก็แฝงไปด้วยความอันตรายที่ไม่คาดคิด ในมุมหนึ่งของถนน มีชายหนุ่มสองคนซึ่งซ่อนตัวอยู่ในเงามืด พวกเขาจ้องมองไปที่จีนด้วยสายตาที่คุกคาม

“เมื่อไหร่จะถึงเวลา?” หนึ่งในนั้นถามเสียงเบา

“รอให้เขาอยู่คนเดียวก่อน” อีกคนตอบ พร้อมกับถืออุปกรณ์ในการทำให้หมดสติในมือ

จีนไม่ทันสังเกตเห็นว่ามีอันตรายซ่อนอยู่ใกล้ ๆ ขณะที่เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คข้อความอยู่นั้น พวกเขาก็รีบออกจากที่ซ่อน ก่อนที่จีนจะเดินเข้ามาใกล้

“เฮ้! จีน!”

เสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้จีนหันไปมอง แต่เมื่อเขาเห็นใบหน้าของชายสองคนที่เข้ามาใกล้ เขารู้สึกถึงบางอย่างที่ผิดปกติ

“มีอะไรเหรอ?”

เขาถามด้วยน้ำเสียงสงสัย แต่ยังไม่ทันที่เขาจะทันตั้งตัว คนหนึ่งในนั้นได้พุ่งเข้ามาและโปะยาสลบลงบนปากเขา

จีนตกใจและพยายามจะตะโกน แต่เสียงของเขากลับถูกกลืนหายไปในอากาศ เขารู้สึกถึงความมึนงงและความหนักอึ้งที่เริ่มแทรกซึมเข้าไปในร่างกาย ความรู้สึกสูญเสียการควบคุมทำให้เขาล้มลงไปที่พื้น

“ทำงานดีมาก”

หนึ่งในคนที่จับเขา พูดพร้อมกับมองไปที่เพื่อนของเขา ขณะที่จีนเริ่มหมดสติ ใบหน้าของเขาค่อย ๆ หลับลงในความมืด

“พาเขาไป!”

อีกคนสั่งเสียงเรียบ ก่อนที่พวกเขาจะยกตัวจีนขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยไม่มีใครสังเกตเห็น

ในความมืดของคืน ร่างของจีนถูกพาไปอย่างเงียบเชียบ เหลือเพียงเสียงของลมที่พัดผ่าน และดาวที่ยังคงส่องแสงอยู่ข้างบน โดยไม่รู้เลยว่าเขากำลังจะเข้าไปสู่โลกที่อันตรายและดุเดือดอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน

ไม่นานหลังจากนั้น เขาได้รับรายงานว่าได้จับตัวจีนแล้ว ริครู้สึกถึงความพอใจที่ก่อตัวในหัวใจ เขายิ้มออกมาอย่างเย็นชา

“พาเขาขึ้นรถ” เขาสั่งเสียงเข้ม

“เราจะไปเวนิสกัน”

สองชั่วโมงกว่าของการเดินทางจากฟลอเรนซ์ไปเวนิสเต็มไปด้วยความเงียบสงัดในรถยนต์ขนาดใหญ่ ท่ามกลางความมืดมิด ริคด้านหลังคนขับรู้สึกถึงอารมณ์ที่ซับซ้อนในใจของเขา ขณะที่เขามองดูจีนที่สลบอยู่บนตักกว้างของเขา ร่างบางนั้นสร้างความร้อนแรงในตัวเขา ความต้องการและความหลงใหลที่มีต่อเด็กหนุ่มไหลหลั่งเข้ามาในทุกเสี้ยววินาที

เสียงเครื่องยนต์ของรถกระหึ่มเป็นแบ็คกราวด์ ช่วยกลบความคิดมากมายในหัวของริค เขากอดร่างของจีนไว้แน่น รู้สึกถึงความอบอุ่นและความอ่อนโยนจากร่างที่ไม่รู้เรื่องราวเบื้องหน้า ใบหน้าของจีนดูมีเสน่ห์อย่างยิ่งในช่วงเวลานี้ ดวงตาที่ปิดสนิทเหมือนกำลังซ่อนความลับที่ริคอยากค้นพบ

“หนูน้อย...”

ริคเอื้อมมือไปลูบผมของจีนเบาๆ รู้สึกถึงเส้นผมนุ่มนวลระหว่างนิ้วมือ ความรู้สึกอบอุ่นที่สัมผัสได้ทำให้เขาแทบจะสูญเสียสติ เขาไม่อาจต้านทานแรงดึงดูดนี้ได้ ในใจของเขามีแต่เสียงเรียกร้องที่อยากจะก้าวเข้าไปใกล้

“ในที่สุดฉันก็ได้นายมากอด”

ริคพูดกับตัวเอง ขณะที่เขาโน้มตัวไปข้างหน้า ใบหน้าของเขาใกล้ชิดกับจีนมากขึ้น ริมฝีปากของเขาแทบจะสัมผัสกับผิวของจีน ขณะที่ความรู้สึกปรารถนาเพิ่มพูนขึ้นอย่างมากมาย

ริคไม่สามารถต้านทานความดึงดูดนี้ได้ เขาดึงร่างบางของจีนขึ้นมานั่งอยู่บนตักของเขา ความรู้สึกสัมผัสของร่างกายที่ใกล้ชิดทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง เสื้อเชิ้ตบางที่แหวกลงเผยให้เห็นอกเนียนขาวนั้น ทำให้เขากลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ความต้องการที่ถูกกดไว้ในใจเริ่มเบ่งบานขึ้นอย่างไม่อาจควบคุม

“บ้าเอ๊ย...”

ริคพึมพำกับตัวเอง ขณะที่เขาเริ่มรู้สึกถึงความร้อนที่เพิ่มขึ้นในร่างกาย เมื่อมือของเขาเผลอไปสัมผัสเข้าที่ขาเรียวของจีน นั่นทำให้เขารู้สึกถึงแรงดึงดูดที่มีต่อเด็กหนุ่ม แม้จะหลับอยู่ แต่เขาก็มีเสน่ห์จนยากที่จะต้านทาน

ริคไม่สามารถต้านทานความดึงดูดนี้ได้ เขาดึงร่างบางของจีนขึ้นมานั่งอยู่บนตักของเขา ความรู้สึกสัมผัสของร่างกายที่ใกล้ชิดทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง เสื้อเชิ้ตบางที่แหวกลงเผยให้เห็นอกเนียนขาวนั่น กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ความต้องการที่ถูกกดไว้ในใจเริ่มเบ่งบานขึ้นอย่างไม่อาจควบคุม

“นี่ขนาดหลับยังยั่วยวนขนาดนี้”

ริคสบตาอย่างหลงใหล เขามองดูจีนที่เหมือนจะอยู่ในโลกของเขาอย่างไร้เดียงสา แต่ร่างกายที่อยู่บนตักเขากลับทำให้เขารู้สึกถึงไฟในใจที่ลุกโชน ความปรารถนาที่มาพร้อมกับความรักที่ไม่มีวันตายลง

“ถ้านายรู้ว่าฉันรอคอยนายมานานแค่ไหน”

ริคกล่าวเสียงต่ำ โดยไม่คาดหวังให้จีนได้ยิน แต่ในใจเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ไม่สามารถสื่อสารออกมาได้ เขาปรารถนาที่จะทำให้จีนรู้สึกถึงความรักที่เขามี และให้รู้ว่าจีนมีความหมายต่อเขามากเพียงใด

ริคเอื้อมมือไปลูบผมของจีนเบาๆ ความรู้สึกอบอุ่นที่สัมผัสได้ทำให้เขาแทบจะสูญเสียสติ เขาไม่อาจต้านทานแรงดึงดูดนี้ได้ ในใจของเขามีแต่เสียงเรียกร้องที่อยากจะก้าวเข้าไปใกล้

“เพราะฉันจะไม่มีวันปล่อยนายไป”

ริคสัญญากับตัวเอง ขณะที่เขาโน้มตัวไปข้างหน้า ใบหน้าของเขาใกล้ชิดกับจีนมากขึ้น ริมฝีปากของเขาแทบจะสัมผัสกับผิวของจีน ขณะที่ความรู้สึกปรารถนาเพิ่มพูนขึ้นอย่างมากมาย เขารู้สึกได้ถึงความร้อนแรงในตัวเขาเรียกร้องให้เขาเข้าถึงจีนมากขึ้น และเขาต้องการทำให้จีนรู้สึกถึงความรักที่เขามีอย่างลึกซึ้ง