สถานการณ์หน้าห้องตรวจครรภ์ค่อนข้างตึงเครียดเนื่องจากต้นหอมอาเจียนหนักมาตั้งแต่เช้าทั้งที่อาการแพ้ท้องเริ่มดีขึ้นมาสักพัก และสาเหตุคงไม่พ้นอาการเครียด
“เลื่อนไปก่อนไหม”
“เลื่อนอะไรล่ะ อยู่หน้าห้องแล้วเนี่ย” คนเด็กกว่าว่าอย่างไม่สบอารมณ์ อีกมือก็กำยาดมไว้ด้วย
“ก็นายดูกลัวมาก”
“ก็มันน่ากลัวนี่”
“ไม่เห็นมีอะไรน่ากลัวเลย ฉันก็อยู่”
“คุณคิดว่าแค่อยู่ข้าง ๆ แล้วก็ช่วยได้หรือไง” เจ้าตัวถอนหายใจ “ผมเครียดจะตายอยู่แล้ว”
“แล้วเวลาปกติต้องทำยังไงถึงจะหายเครียด”
“นั่งมองเงินในบัญชี”
“ฮะ?”
“อือ ผมหิวเงินมั้ง เวลาเหนื่อย ๆ จากงานแล้วมามองยอดคงเหลือในบัญชีแล้วมันแฮปปี้”
“ตอนนี้มีเท่าไร”
“ประมาณสี่แสน”
“เอาให้ครบล้านไหม”
“จะโอนให้หรือไง” ต้นหอมพูดติดตลก “ผมไม่คืนนะบอกก่อน”
ยังไม่ทันจะสูดยาดมเข้าปอดอีกครั้งเสียงแจ้งเตือนจากมือถือก็ดังขึ้น เขาหันไปมองคนข้างตัวก่อนเป็นอันดับแรก และพอเห็นอีกฝ่าย
