จอมวายร้ายเจ้าหัวใจ EP.05 แผนกระตุกหนวดเสือ (1)

1203 คำ
เสียงเพลงในมือถือเครื่องเล็กดังขึ้นทำให้เจ้าของร่างระหงถึงกับสะดุ้ง ก่อนจะกวาดสายตามองว่าเสียงเพลงดังจากทางไหน เมื่อเห็นว่าเสียงเพลงดังมาจากเตียงนอนของน้องสาวคนเล็ก เธอก็ตะโกนถามเจ้าของเครื่องทันที “เล็กมีคนโทรมา” “พี่น้ำรับให้เล็กหน่อย บอกว่าเล็กอาบน้ำ ถ้าเล็กอาบน้ำเสร็จเดี๋ยวจะโทรกลับ” เสียงหวานเล็กๆ ตะโกนออกมาจากห้องน้ำ รมิดาฟังอติกานต์พูดจบเธอก็หันมามองมือถือเครื่องเล็กที่นอนอยู่บนเตียงนอน เมื่อเห็นว่ามันดังขึ้นเรื่อยๆ หญิงสาวจึงยื่นมือไปหยิบมือถือขึ้นมา เมื่อเห็นว่าเป็นใครใบหน้าสวยหวานก็ปรากฏความเจ้าเล่ห์ขึ้นมาทันที มือเรียวบางก็กดรับก่อนจะเอ่ยถามปลายสายกลับด้วยภาษาไทยน้ำเสียงหวานจ๋อย “สวัสดีค่ะพี่ใหญ่เจ้าขา” ชนาธิปถึงกับนั่งอึ้งไปเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าปลายสายไม่ใช่น้องสาว แถมน้ำเสียงกวนอวัยวะเบื้องล่างแบบนี้มีคนเดียวที่กล้าพูดกับเขา ชายหนุ่มเริ่มสงบสติอารมณ์ สูดอากาศเข้ามาจนเต็มปอดก่อนจะถามกลับไปด้วยน้ำเสียงห้าวปนดุ (เธอมารับโทรศัพท์ของน้องสาวฉันได้ยังไงน้ำ) “ก็เล็กอาบน้ำอยู่นี่คะพี่ใหญ่ขา น้ำก็เลยต้องรับโทรศัพท์แทนเล็กเขา ว่าแต่พี่ใหญ่มีธุระอะไรกับเล็กหรือคะ เดี๋ยวน้ำไปเรียกเล็กให้ไหมคะ” เธอตอบกลับเสียงหวานจ๋อย เธอรู้ดีว่าตอนนี้ปลายสายกำลังทำหน้าทำตาแบบไหนกับเสียงหวานจ๋อยของเธอในลักษณะเช่นนี้ ถ้าไม่โกรธจนพูดไม่ออกเธอให้มาเหยียบเลย รมิดาเปิดยิ้มกว้างแต่เจ้าเล่ห์อย่างมีความสุข การหาเรื่องทำให้ผู้ชายบ้าอำนาจหยิ่งยโสคนนี้กระอัก จุกอกตาย ถือเป็นความสุขของเธอเสียจริง หึ! หึ! ชนาธิปกำมือถือเอาไว้แน่น ชายหนุ่มพยายามระงับอารมณ์อย่างเต็มที่ ฟังน้ำเสียงแล้วเขาก็รู้แล้วว่ารมิดากำลังกวนอารมณ์เขาเข้าให้แล้ว ยิ่งน้ำเสียงหวานจ๋อยชนิดมดตามขึ้นมากัดเขาแบบนี้ ไม่ต้องบอกเขาก็รู้ว่าหญิงสาวกำลังหาเรื่องเขา “ฉันต้องการคุยกับน้องสาวของฉัน ไม่ใช่เธอ” “ก็บอกอยู่นี่ไงคะพี่ใหญ่ขาว่าน้องเล็กอาบน้ำอยู่” “แล้วเธอเข้าไปอยู่ในห้องนอนของน้องสาวฉันได้ยังไง” ชายหนุ่มเริ่มจะหมดความอดทนขึ้นมาดื้อๆ เขาไม่อยากเชื่อเลยว่ารมิดาเป็นตัวมารทำลายความสุขของเขาเสียจริงๆ ที่สำคัญเขาสงสัยเหลือเกินว่าบิดามารดารักและเอ็นดูหญิงสาวได้ยังไง ร้ายก็ร้าย นิสัยก็แย่ แล้วดูสิ ตอนนี้เจ้าหล่อนก็ยังเข้ามาใกล้ชิดกับน้องสาวของเขาอีก ผู้หญิงคนนี้กำลังคิดจะทำอะไรกันแน่ “ก็น้ำนอนห้องเดียวกับน้องเล็กนี่คะพี่ใหญ่ขา” “อย่ามาเรียกฉันด้วยน้ำเสียงชวนสยองแบบนั้นได้ไหมน้ำ ฟังทีไรฉันสยองจนนอนไม่หลับทุกที” “น้ำไม่คุยกับพี่ใหญ่แล้ว เดี๋ยวน้ำเดินไปหาเล็กที่ห้องน้ำก็แล้วกันนะคะพี่ใหญ่ขา เล็กจะได้คุยกับพี่ใหญ่ หรือว่าพี่ใหญ่ค่อยคุยดีคะ น้ำกำลังจะเข้าไปอาบน้ำกับเล็กอยู่พอดี” “อย่านะน้ำ ไม่ต้องไปเรียกเล็กออกมาหรอก แล้วเธอก็ไม่ต้องเข้าไปอาบน้ำกับน้องสาวของฉันด้วย เพราะฉันไม่ชอบ” ชนาธิปตอบกลับเสียงเครียด หากไม่ติดว่าตอนนี้เขาและรมิดาอยู่คนละประเทศกัน เขาคงจะรีบไปจัดการบีบคอจับหญิงสาวฆ่าหมกลงในแปลงกุหลาบหน้าบ้านของเขาไปแล้ว ‘ยัยผู้หญิงร้ายกาจ นิสัยเสีย’ เขาต่อว่าหญิงสาวอยู่ในใจ “อ้าว ก็ไหนพี่ใหญ่อยากคุยกับเล็กไม่ใช่หรือคะ น้ำก็จะรีบไปเรียกให้ไง พี่ใหญ่ก็ไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอกค่ะ พี่น้ำกับเล็กอาบน้ำด้วยกันออกบ่อย แถมยังนอนเตียงเดียวกันด้วย อุ๊น...อุ่นค่ะพี่ใหญ่ขา” “ยัยเด็กบ้า ถ้าเธอทำอะไรน้องสาวฉัน ฉะ...ฉันจะไม่ปล่อยเธอเอาไว้แน่นอน” “คงไม่ทันแล้วล่ะค่ะคุณพี่ใหญ่ขา เพราะน้ำเนี่ยเห็นทุกซอกทุกมุมของน้องเล็กไปแล้ว หึ! หึ!” “รมิดา!” ชนาธิปหัวเสียไม่น้อยเมื่อได้ยินรมิดาพูดในสิ่งที่ชวนให้เขาคิดลึกแบบนี้ โอ๊ย! เขาอยากจะบ้าตาย นี่สรุปว่ารมิดาเป็นทอมอย่างที่เขาคิดเอาไว้จริงๆ ด้วย หากรมิดาเป็น มนัญชยากับพลอยไพลินก็คงจะเป็นเหมือนกัน แต่ที่ทำให้เขารู้สึกอยากจะฆ่าหญิงสาวก็เพราะว่าเธอกำลังจะชวนน้องสาวของเขาให้เป็นเหมือนที่แม่ตัวร้ายทั้งสามคนเป็น “เรียกชื่อเต็มแบบนี้คิดถึงน้ำหรือคะพี่ใหญ่ขา” รมิดายังมีอารมณ์ที่จะแกล้งปลายสายอย่างมีความสุข “คิดถึงบ้านเธอสิรมิดา” ชายหนุ่มตะคอกกลับไปด้วยเสียงห้าว ไม่ต้องบอกว่าอีกสองหนุ่มที่นั่งข้างๆ จะรู้สึกอย่างไร พวกเขารู้มานานแล้วว่าชนาธิปกับรมิดาไม่กินเส้นกัน เพราะต่างฝ่ายต่างก็แรงพอๆ กัน ที่ไหนมีชนาธิปที่นั่นจะต้องไม่มีรมิดา ที่ไหนมีรมิดาที่นั่นจะต้องไม่มีชนาธิป “อุ๊ยตาย! ว้ายกรี๊ด! พี่ใหญ่ของน้องน้ำพูดไม่เพราะเลย น้อยใจนะเนี่ย” น้ำเสียงหวานเอ่ยกลับอย่างชอบใจ “อีกไม่นานหรอกรมิดา ฉันจะทำให้เธอร้องไม่ออกเลย” “เปลี่ยนจากเสียงร้องเป็นเสียงครางหรือคะพี่ใหญ่ขา” ชนาธิปถึงกับอึ้งตกตะลึงไปเล็กน้อยกับคำพูดสองแง่สามง่ามของรมิดาแบบนี้ เขาไม่เคยรู้เลยว่านอกจากรมิดาจะเป็นแม่ตัวร้ายกาจ อารมณ์ร้ายแล้ว เจ้าหล่อนยังทะลึ่งลามกได้ขนาดนี้ เขาว่าเขาแรงแล้วนะพอมาเจอคำพูดของผู้หญิงคนนี้เห็นทีความทะลึ่งลามกที่เขาเป็นคงจะต้องชิดซ้ายเพราะผู้หญิงคนนี้แน่ๆ “พูดจาน่าเกลียด ผู้หญิงบ้าเฮ้ย” “แค่นี้ก่อนนะคะพี่ใหญ่ขา น้องน้ำจะเข้าไปอาบน้ำกับเล็กแล้ว แก้ผ้ามานานแล้ว หนาวแล้ว แค่นี้ก่อนนะคะที่รักจ๋า” รมิดาพูดจบก็ตัดสายไปเลย ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างมีความสุขที่เธอสามารถทำให้ชนาธิปเต้นเป็นเจ้าเข้าในตอนนี้ ไม่รู้ว่าป่านนี้ชายหนุ่มกระอักเลือดตายหรือยัง จากนั้นเธอก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนอนอย่างมีความสุข โดยเธอปล่อยให้คนที่อยู่เมืองไทยกระวนกระวายเป็นบ้ากับสิ่งที่เธอสร้างขึ้น /////////// ...โปรดติดตามตอนต่อไป...
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม