อย่าแตะ

1254 คำ

"ไอ้คริส" ผมเห็นศัตรูคู่อริที่เดินล้วงกระเป๋าแล้วแสยะยิ้มมาหยุดตรงหน้ารถ ((ลงมา) ) ผมมองปากของมันที่ออกคำสั่งอยู่ด้านนอก ต้องถ่วงเวลาให้ได้มากที่สุด ผมมองไปด้านหลังรถคนของผมถูกล้อมไว้หมด จนแทบขยับตัวไม่ได้ "ติดต่อพวกของเราอีกทาง" ผมสั่งคนสนิท ปึก! เพล้ง! "ว้าย! " ฟาสร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อกระจกรถโดนทุบจนแตกกระจาย ผมจับมือเธอแน่นกว่าเดิมอีกมือก็จับปืนเตรียมพร้อม ปัง! "กรี๊ดดดด นะ นี่มันอะไรกันแผ่นดิน" ฟาสกรีดร้องอย่างตกใจ แล้วถามผมเสียงสั่นเครือ "นิ่งไว้" เสียงปืนดังขึ้นพวกมันยิงประตูรถของผมฝั่งซ้าย ผมขยับตัวดันให้ชิดกับตัวฟาส เพราะไอ้คริสมันกำลังเปิดประตูรถผมออก "สวัสดีคุณปถวี...นี่มันพรหมลิขิตชัด ๆ ยินดีที่ได้พบนะครับ" เสียงของคริสพูดขึ้น ผมจ้องมองหน้ามันไม่กะพริบตา ชายชุดดำด้านนอกยกปืนขึ้นขู่ การสู้ปะทะกันอาจจะทำให้ฟาสได้รับอันตราย ไม่ใช่แค่ฟาสแต่ผู้คนที่ผ่านไปมาก็เช่นกัน ผมต้อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม