Chapter 19 ไร้ค่า

1137 คำ

“อื้อ!” เธอครางชิดปากเขาอย่างถึงอกถึงใจ ก่อนถูกจับพลิกตัวกลับไปหา อัลเบอร์โตจับขาเธอขึ้นมาพาดแขนไว้ข้างหนึ่ง แล้วกระหน่ำร่างใส่เธอต่ออย่างสุดจะห้ามใจ รสิตาโน้มไปโลมเลียป้านสีน้ำตาลที่อกเขาตรงหน้า ทำให้ชายหนุ่มคำรามราวสัตว์ป่า ก่อนปลดปล่อยตัวเองใส่เธอท่วมท้นเสียจนร่างแกร่งกระตุก รู้สึกหฤหรรษ์ถึงขีดสุดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน “อา โรซี่” เขาลูบสะโพกเธออย่างหลงใหล แต่สติสัมปชัญญะก็ร้องบอกว่าไม่มีเวลามากนัก หากใครเข้ามาเห็นอาจไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่สำหรับเธอ “รีบใส่เสื้อผ้า เดี๋ยวไปเจอกันข้างนอก” เขาจูบเธอหนักๆ อีกครั้ง ก่อนรีบผละไป ทิ้งให้หญิงสาวเข่าอ่อน ทิ้งตัวลงนั่ง ลมหายใจหอบสั่นอย่างเกินควบคุม ความวาบหวามยังตราตรึงในอก แต่หยาดน้ำตาก็กลับไหลพรั่งพรู รสิตารู้สึกไร้ค่า... ดูเหมือนว่าเธอมีค่ากับเขาแค่เรื่อง ‘เซ็กส์’ เท่านั้นเอง... กว่าจะเสร็จงานจากออฟฟิศก็ดึกมากแล้ว รสิตานั่งรอเจ้านายของเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม