เขากระดิกนิ้วเรียก
และเธอระบำเดินไปหาอย่างยวนเย้า
ชายหนุ่มลุกขึ้น กระชากร่างเธอเข้าไปหา จับมือหญิงสาวให้เกาะพนักเก้าอี้ไว้โดยหันหน้าออกไปทางหน้าต่าง เธอเห็นยามรักษาความปลอดภัยกำลังเดินดูความเรียบร้อย แล้วก็อดคิดเคืองไม่ได้ว่ายามบ้านนี้เมื่อดีโนรังแกเธอ พวกนั้นไม่เคยช่วยเธอเลย! เพราะเห็นว่าธุระไม่ใช่... แต่คิดได้ไม่ทันไร มือสากร้อนก็กอบกุมทรวงอกจากทางด้านหลัง ละลายความโกรธของเธอได้เสียก่อน
“มองออกไปสิ” เขาสั่ง ขณะแหวกจีสตริงออกเพื่อสอดเสียบเข้ามาจากทางด้านหลัง หน้าท้องแกร่งแนบชิดสะโพกกลมมน เสียดสีข้าในโพรงดอกไม้อย่างเสียวซ่านจนเธอคราง “ไม่ตื่นเต้นเหรอ... เขาจะเห็นพวกเรามั้ยนะ”
เขาว่าไปงั้นเอง กระจกของบ้านนี้แม้ด้านในใสแจ๋วมองออกไปเห็นจนถึงถนนหน้าบ้านที่มีรถราขับผ่านและมีคนเดินผ่านไปมาอยู่บ้าง แต่จากภายนอกนั้นทึบเป็นสีชาและแทบไม่สามารถมองเข้ามาได้
รสิตาเองก็รู้ดี แต่เสียงกระซิบพร่าสั่น
