11

1228 คำ

Chapter 11 “อย่าร้องไม่งั้นผมปล้ำคุณอีกแน่” เขาแกล้งเขา ทำเอาเธอรีบพยักหน้าตอบรับในทันที เขาเลยขยับถอยหนี เธอก็ผลักเขาออกห่าง มองเขาอย่างเอาเรื่อง “คุณมานอนอยู่ที่ห้องฉันได้ยังไง” เห็นเขาเป็นเพื่อนข้างห้องที่ชอบยิ้มให้เธอ ไม่คิดว่าจะฉวยโอกาสแบบนี้ “คุณมองดี ๆ สิ นี่ห้องของใคร” เขาเอ่ยถามเธอ ทำให้หญิงสาวต้องกวาดสายตามอง รำเพยอัปสรต้องขมวดคิ้วเข้าหากันเมื่อเห็นว่าห้องที่เธอนอนอยู่ไม่ใช่ห้องของตัวเอง “ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” “คุณมานอนเมาอยู่หน้าห้องของผม ผมก็เลยอุ้มคุณมาพักในห้อง เพราะห้องคุณมันล็อก ผมหาคีย์การ์ดห้องคุณไม่เจอ” “คุณก็เลยฉวยโอกาสลวนลามฉัน” “ผมเปล่า แต่พอผมอุ้มคุณเข้ามาในห้อง คุณก็จับผมปล้ำ ยื้อกันไปมาสภาพก็เห็น ผมตกเป็นของคุณอย่างงงๆ” “ฮะ” เธอหลุดอุทานออกมา ก่อนจะหลับตาบีบขมับไปมาเบา ๆ เพื่อเรียกสติ เมื่อคืนจำได้ว่าเพื่อนชวนไปเที่ยวแล้วก็ดื่มเหล้าสังสรรค์กัน สติราง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม