ร้านขายตำราร้านเล็ก ๆ ไม่นานก็มีลูกค้าหกคนเดินตามกันมา เป็นสตรีหนึ่งนอกนั้นเป็นเด็ก คงเป็นบุตรชายของนางหมดกระมัง เจ้าของร้านรีบเช็ดมือกับผ้าเดินเร็ว ๆ ออกไปทักทาย
“ยินดีต้อนรับแม่นาง เลือกดูได้เลยขอรับ มีทั้งแบบคัดลอกและเล่มจริงขอรับ”
“เจ้าค่ะ” เยว่ซินพยักหน้าจากนั้นก็พาเด็ก ๆ เดินเลือกดู ร้านเล็ก ๆ แต่มีตำรามากมายให้เลือก แต่นางหาที่เกี่ยวกับสูตรดูแล้วไม่มี ก็นะ ผู้ใดจะนำสูตรมาเขียนตำราขายกัน มือบางจึงหยิบกฎของแคว้นมาหนึ่งเล่ม ปรัชญาหนึ่งเล่มจากนั้นก็ให้พวกเขาเลือกของต่อ
มู่เฉินแม้จะคำนวณเป็นแล้วแต่ยังอ่านหนังสือไม่ได้ ท่านแม่บอกว่าจุดประสงค์หลักคืออยากมาซื้อกระดาษเอาไว้ให้พวกเราฝึกคัดอักษรเท่านั้น ตำราอื่นจะเลือกได้อย่างไร
ส่วนหยู่ถงกับหลี่เฉียงวิ่งไปหาตำราที่มีภาพก่อนตามประสาเด็ก ชั้นตรงหน้ามีภาพมากมายน่าดูยิ่งนัก อาถงกำลังหาม้าเพราะรู้จักอยู่ตัวเดียวแต่ก็เจอสัตว์ตัวหนึ่งเข้า
“
