ผีก็ผีเถอะ NC

1740 คำ
ตอนที่ 5 ผีก็ผีเถอะ NC ทั้งยังคงห้องตกอยู่ในความเงียบงันอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อชายตัวโตไม่ได้เอ่ยอะไรออกมานานนับนาที ราวกับว่ากำลังขบปัญหากับเรื่องเหนือธรรมชาติตรงหน้าไม่แตก และเป็นฝ่ายผีสาวที่เดิมเล่นบทแง่งอนอยู่บัดนี้เกิดอาการเบื่อขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ผู้กำลังร้องขอเป็นมาอาศัยด้วย พาร่างตุ๊กตาตัวโปรดของชายหนุ่ม เดินไปตามมุมต่างๆ ของห้องอีกครั้ง ระหว่างรอ 'คู่สัญญา' ตบตีกับความคิดตัวเอง ปลายเรียวนิ้วไม่ผิดกับมนุษย์มากนักไล้สัมผัสไปตามสิ่งต่างๆ ของห้องด้วยใบหน้าที่บ่งบอกได้ชัดว่ากำลังตื่นเต้นมากในระดับสูงเลยทีเดียว ก็จะไม่ให้เธอตื่นเต้นราวกับเป็นเด็กได้อย่างไร ในเมื่อนี่เป็นครั้งแรกที่เธอสามารถสัมผัสได้ถึงเนื้อผิวของใช้ต่างๆ นับตั้งแต่ตายเป็นผีมา วันก่อนที่เธอถือวิสาสะเดินสำรวจเองมีหลายอย่างที่ผีสาวไม่เคยเห็น และได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้ "คุณ คุณ! นี่มันคืออะไรคะ" แทนคุณผู้กำลังตกอยู่ในความคิด หันไปตามเสียงเรียกอย่างเผลอตัว "อ๋อ อันนั้นเขาเรียกว่า...เฮ้ย!" ยังไม่ทันจะเอ่ยเฉลยความข้องใจของผีสาวจบ ชายหนุ่มก็มีอันต้องร้องลั่นออกมาอย่างเพิ่งนึกขึ้นได้ เมื่อเพิ่งได้สติว่าในมือของสาวเจ้ามันคือสิ่งใด "หืม ทำไมมันเหมือนของอลิซคุณเลยละคะ แต่ทำไมรูปทรงมันแปลกๆ " เธอว่าอย่างสงสัยพลางเอา 'เจ้าสิ่งนั้น' ในมือของเธอมาเขย่าเล่น บางจังหวะก็ย้ายมาแนบกับแก้ม หรือบางทีก็มาประกบปากเเล้วเป่าเล่นดั่งกับว่ากำลังจะสูบลมให้ลูกโป่งก็ว่าได้ทว่านั่นกลับทำให้ชายผู้ยังคงยืนมองด้วยอาการตาค้างกับรู้สึกกระอักกระอ่วนใจแปลกๆ เมื่ออลิซของเขากำลังใช้ 'ของเล่นผู้ใหญ่' อันถูกออกแบบให้เหมือนกับลักษณะเพศหญิงที่มีเพียง 'ส่วนนั้น' กับเอวและต้นขานิดหน่อยแนบไปตามส่วนต่างๆ ราวกับเป็นของเล่นทั่วๆ ไป "นี่ คุณอย่าพาอลิซของผมมาทำอะไรแปลกๆ แบบนี้จะได้ไหม" "แปลกเหรอคะ ก็ฉันไม่รู้นี่ แล้วสรุปมันเรียกว่าอะไรคะ ทำไมเหมือนกับตรงนี้เลย" ใบหน้าคมของแทนคุณแดงระเรื่อขึ้นอย่างช่วยไม่ได้เมื่อสาวเจ้าชี้ไปยังเนินร่องของตัวเอง ทั้งยังอึกอักเพราะไม่รู้จะตอบอะไรให้เธอเข้าใจดี ทว่าผีสาวก็เหมือนจะไม่สนใจรอคำตอบของเขาแล้ว ดูได้จากอากัปกิริยาที่ซุกซนไปหาของชิ้นอื่นนั่นปะไร "โห คุณนี่เอาเรื่องเหมือนกันนะคะ นอกจากอลิซแล้วยังมีสาวๆ อีกตั้งหลายตัวแหนะ" อลิซซาเบธผู้ขยับได้หมาดๆ ร้องถามพลางชี้ชวนไปยังตู้กระจกอันอัดแน่นไปด้วยตุ๊กตายางหลากหลายแบบ ด้วยแววตาประกายราวกับกำลังจะหยอกล้อเขา "นี่ๆ เลิกมาหยิบจับข้าวของคนอื่นเล่นแบบนี้สักทีสิ" เขาว่าพลางทำใจกล้าลากตัวผีสาวให้ออกมาจากตู้เก็บความลับเขาเอาไว้ "ตกลงว่าไงคะ ให้ฉันอยู่ด้วยได้ไหม ถือเสียว่ามีเพื่อนไง" สาวเจ้าเริ่มต่อรองอีกครั้งเมื่อเห็นว่าหมดเรื่องสนุก "แต่ผมอยู่คนเดียวได้! จริงสิ ผมคิดออกแล้ว คุณอยากได้ร่างใช่ไหม งั้นไปเลือกเอาเลย สาวๆ ของผมคุณอยากได้อันไหน ลอยเข้าไปเลย ผมยกให้!" "ไม่เอาค่ะ ฉันจะเอาตัวนี้ เพราะอลิซของคุณสวยถูกใจฉันที่สุด คุณก็แค่ทำใจเองค่ะ แรกๆ ก็อาจลำบากนะแต่เดี๋ยวก็ชินเองแหละ" "ไม่เอาด้วยหรอก! ถึงผมจะชอบอลิซมากขนาดไหน แต่การที่จะให้เธอเดินไปเดินมา แบบนั้นมันจะไม่ออกหลอนไปหน่อยเหรอคุณ" อลิซซาเบธผู้เพิ่งจะมีจิตวิญญาณขึ้นมากลอกตาอย่างนึกรำคาญที่ชายหนุ่มยังคงทำท่าทางเหมือนกับว่ายังขยาดเธออยู่แม้จะไม่มากเท่าเดิมก็ตาม "คุณจะคิดอะไรมากมายให้มันปวดหัวคะ นึกเสียว่ามีผลประโยชน์ร่วมกันแล้วก็จบ ง่ายดีใช่ไหมเอาละ ฉันว่าตอนนี้เรามาสนุกกันต่อดีกว่า" ผีสาวพาร่างกายเย้ายวนของสิ่งที่เธอถือวิสาสะครอบครองให้เขยิบเข้าใกล้ชายหนุ่มผู้นั่งนิ่งราวกับกำลังรวบรวมเหตุการณ์และความน่าจะเป็นอยู่ หมายจะเผด็จศึกต่อจากที่คลั่งค้างไว้เมื่อครู่ ทว่ายังไม่ทันได้ประชิดตัวอุ้งมือใหญ่ก็ดันหัวของเธอ? ต้องบอกว่าของอลิซซาเบธนี่ไว้ถึงจะถูก "หยุดเลย! หยุดอยู่ตรงนั้นก่อนเลย เรายังคุยกันไม่จบ" "อะไรของคุณนักหนาเนี่ย! ก็บอกแล้วไงว่ามันคือผลประโยชน์ คุณได้อลิซที่มีชีวิต ส่วนฉันได้ร่างใหม่ และที่สำคัญคือ....เราสองคนต่างก็รู้สึกแบบนั้น...แบบเสียวๆ เหมือนกัน วินๆ ทั้งคู่ อย่าเรื่องมาก" แทนคุณส่ายหน้าไปกับความเอาแต่ใจนั่น พลางพยายามคิดว่าจะเอายังไงดีกับผีสาวตนนี้ แลดูเหมือนเธอจะอายุยังไม่มากเพราะดูจากความซุกซนและไม่วางตัวเอาเสียเลยนี่ พูดถึงความซุกซน...รู้สึกตัวอีกทีก็อีตอนมีบางอย่างมีคลึงเคล้ากับท่อนกายอันยังคงเหี่ยวยวบของเขาเสียแล้ว "นี่หยุดเลยนะ" "อะไร อายเหรอคะ อายทำไมกันฉันเห็นของคนหมดแล้ว เดินโทงๆ ทั่วห้องขนาดนั้น" "แต่ตอนนี้ผมไม่มีอารมณ์ ไม่สิ! ต้องบอกว่าผมไม่มีอารมณ์กับคุณหรอก คนบ้าอะไรจะอยากเอากับผีครับ!" ได้ยินตรงนี้ก็ทำเอาคนสวย? ผีสวย? เอาเถอะอะไรจะสวยก็ช่างเอาเป็นว่าคำพูดของเขา ทำเธอนึกฉุนอยู่ไม่น้อยกับคำสบประมาทนั่น ร่างเย้ายวนของอลิซถูกพาให้ยืนขึ้นพลางจ้องเขาอย่างอยากเอาชนะ "ไม่อยากงั้นเหรอ ได้ๆ มาดูกันสิว่าจะอยากไหม" เธอว่าอย่างหมายมาดก่อนจะเริ่มปฏิบัติการเอาชนะเขาออกมาทันที ในความรู้สึกของแทนคุณนั้น เดิมทีอลิซของเขาก็ช่างดูยั่วยวนมากจนเขาต้องจับมาระบายน้ำแทบทุกวันอยู่แล้ว แต่ตอนนี้มันเหมือนกับว่าออร่าความชวนให้กินของเธอจะ ยิ่งมากกว่าเก่าเมื่อหล่อนสามารถขยับได้ แถมการขยับนั้นยังเหมือนจะจงใจยั่วยวนเขาโดยเฉพาะอีก ไม่ไว้จะเป็นท่าโก้งโค้ง ฉีกขากว้างแทบจะเก้าสิบองศา หรือแม้กระทั่งจือปากพร้อมกับลูบไล้ไปตามร่างกายของตนอย่างยั่วยวน "อุ๊ต๊ะ! คิก คิก ไหนว่าไม่อยากไงคะ แต่ตรงนั้นคุณนี่มันสวนทางกันมากเลยนะ" ผีสาวหัวเราะคิกคักออกมาเมื่อตอนนี้เจ้าหนูแทนคุณน้อย ที่ไม่น้อยเลยสักนิดกำลังผงกหัวหงึกหงักทักทายให้เธอไปสัมผัสอยู่ โดยที่เจ้าตัวนั้นหน้าแดงก่ำออกมาตามความรู้สึกที่ทั้งอายและเสียฟอร์ม "ให้ฉันช่วยไหมคะ ดูท่าจะทรมานน่าดู" สาวเจ้าว่าพร้อมรอยยิ้มก่อนจะขยับตัวเข้าใกล้เขามากกว่าเก่า แม้ว่าฝ่ายนั้นจะส่ายหน้าไปมาราวกับบอกว่าไม่ต้องการก็ตาม "นะ นี่ ก็บอกว่าไม่เอาไง" แทนคุณร้องบอกออกมาอย่างยากลำบากเมื่ออลิซซาเบธเวอร์ชันผีสิงกำลังสาวมือไปมาช้าๆ กับท่อนเอ็นของเขา "อึก อื้ม" แม้จะพยายามปฏิเสธคุณเธอออกไปตามประสาคนกลัวผี ทว่าเขาก็ต้องยอมรับว่าการถูกตุ๊กตายางตัวโปรดกำลังครอบปากทับลงมามันเป็นอะไรที่ช่างรัญจวนเสียเหลือเกิน โพรงปากนุ่มและเรียวลิ้นไม่ผิดจากคนนักกำลังดูดรัดขยับขึ้นลงผสมกับการสาวมือขึ้นลงเป็นจังหวะ สลับกันกับดูดดุนส่วนหัวหยักเป็นระยะ เรียกเสียงครางสูดปากของชายหนุ่มได้อย่างไม่ยากเย็น เสียงดูดกินบวกกับจังหวะการใช้ปากที่แม้จะไม่มีประสบการณ์ของผีสาวทำเอาอารมณ์อยากในตัวของแทนคุณเริ่มจะมากขึ้นเรื่อยๆ แซงหน้าความตั้งใจจะขับไล่เธอชนิดไม่เห็นแม้แต่ฝุ่น อุ้งมือหนาเผลอเอื้อมไปจับศีรษะเล็กเอาไว้ แล้วเด้งเอวเข้าใส่อย่างลืมกลัว อีกมือหนึ่งก็เลื่อนมากอบกุมอกอวบหยุ่นอย่างต้องการจะปลุกอารมณ์ "อื้ออ อื้มมม" อลิซมีชีวิตเริ่มส่งเสียงครางออกมาเช่นกัน เมื่อปลายนิ้วของเขาบดขยี้กับเม็ดยอดถันแข็งชูราวกับกำลังปลุกเร้าเธอ กลิ่นกายและรสสัมผัสบวกกับจังหวะการเล้าโลมทรวงอกของเขา ทำให้เธอเริ่มมีอารมณ์ตามมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเสียวปากนุ่มก็ยิ่งเพิ่มจังหวะขยับรูดมากกว่าเดิม "ซีดส์ ดูดแรงๆ เลยอลิซ ผมจะออกแล้ว อื้ม" แทนคุณร้องบอกอย่างไม่สนใจสิ่งใดอีกแล้ว อุ้งมือหนาเร่งกดศีรษะเธอเข้าออกมากกว่าเก่า ผีสาวเองก็เป็นเด็กดีเชื่อฟังเขาทำตามอย่างไม่เกี่ยงงอน จนกระทั่งรับรู้ได้ปลายส่วนปลายหัวของเขามันเริ่มเปล่งตึงตัวเต็มที่แล้ว "อึก อื้ม อ่าห์" ชายหนุ่มร้องครางออกมาอย่างสุขสมเมื่อตนเองเพิ่งจะปลดปล่อยน้ำรักออกมาอย่างสุดกลั้น หลังจากกระแทกเอวใส่โพรงปากของเธอเน้นๆ ทันทีที่ผีสาวควบคุมร่างอลิซซาเบธถอนปากออกจากแกนกายเขาไป น้ำกามขาวขุ่นก็เริ่มไหลย้อยออกมามุมปากของเธอ ช่างเป็นภาพเย้ายวนใจจนสามารถตีตื้นกลบความกลัวทั้งหลายจนมิด และที่สำคัญกว่าสิ่งใดนั้นก็คือ....ดูเหมือนเจ้าหนูของเขามันจะยังไม่อิ่มพอ! "ไม่ไหวแล้วโว้ย! ผีก็ผีเหอะ พ่อจะจัดให้ครางจนต้องร้องขอชีวิตเลย" เขาสบถออกมาแบบนั้นแล้วพุ่งตัวผลักร่างของเธอให้นอนหงายราบไปกับเตียงหนาอย่างไม่อาจรอช้าได้อีก
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม