ตอนที่ 13
ขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ
บริเวณโถงทางเดินของไนต์คลับ ความมืดสลัวจากแสงไฟที่ไม่ได้มากมายอะไรนักเป็นอะไรที่ชมพูแพรคุ้นชินไปเสียแล้ว ด้วยว่าเจ้าตัวทำงานอยู่พักใหญ่แล้วเหมือนกัน มันจึงไม่แปลกที่ชมพูแพรจะไม่ได้ระวังตัวหรือสนใจสิ่งรอบกายอะไรมาก หรือจะพูดให้ถูกก็คือที่เธอจดจ่ออยู่ในตอนนี้จะมีก็แค่ธนบัตรคละสีที่อยู่ในมือเท่านั้น
"แล้วมันจะพอใช้ไหมเนี่ย"
เสียงบ่นดังขึ้นพอแค่เจ้าตัวได้ยินตามด้วยลมหายใจหนัก ๆ ที่ถูกพ่นออก สายตาจับจ้องไปยังตัวเงินที่อยู่ในมือที่ได้มา แม้จำนวนของมันจะอยู่ในเกณฑ์ที่มากพอสมควรกับการได้มาในเวลาไม่กี่ชั่วโมง
แต่ถ้ามองความจำเป็นในแต่ละวันที่ถูกแบกเอาไว้ นี่มันยังได้ไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ
"หรือเราต้องหาช่องทางเพิ่ม"
ใบหน้าสวยฉายแววอ่อนล้าขึ้นมาอย่างไม่อาจปิดมิดเมื่อนึกถึงข้อนี้ ลำพังแค่ทุกวันที่เป็นอยู่มันก็หนักหนามากพออยู่แล้ว แต่ถึงอย่างนั้นถ้าหากมันไม่มีทางเลื
