ตอนที่ 12
อยากเป็นผู้หญิงของฉัน?
“จัดการตัวเองให้มันดี ๆ อย่าให้ใครเขารู้ ว่าพึ่งแก้ผ้ามา”
น้ำเสียงเย็นชาของอคินน์ยังคงดังขึ้น มือหนาจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองให้อยู่ในสภาพเหมือนตอนมา แว่นสุดเชยเป็นเครื่องประดับชิ้นสุดท้ายที่เจ้าสวมใส่เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ตัวของกระต่ายน้อยเองก็เรียบร้อยในส่วนของตัวเองเหมือนกัน
คงเหลือเพียงแค่ใบหน้าที่มันยังดูไร้อารมณ์เข้าขั้นบูดบึ้งมากกว่าเดิมเท่านั้น
“ทำไมทำหน้าอย่างนั้น ไม่พอใจฉัน?” คนถูกถามเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของประโยคแสนกวนทันที แววตายามที่อีกฝ่ายมองลงมาอย่างคนเป็นต่อ ทำเอาชมพูแพรนึกฉุนเข้าไปอีก
“ฉันควรพอใจ ที่โดนลากมาทำเรื่องแบบนี้งั้นเหรอ”
“มาเอากัน? ทำเป็นไม่พอใจ ที่ตอนโดนตอก บอกให้ทำแรงๆ ปากเธอมันสวนทางกับความร่านจัง”
ดาวคณะคนสวยแทบอยากจะกรีดร้องออกมากับคำพูดปั่นประสาทของคนตรงหน้า แต่ก็ทำได้เพียงแค่ข่มอารมณ์ระงับความฉุนเฉียวเอาไว้สุดกำลัง
