17.เภสัชอ้อ(17) เมียเลสเบี้ยน(1)
1013 คำ
เหี้ยมกดน้ำหนักส่งดุ้นลงสู่ความล้ำลึกของโพรงอุ่นคับ
“อู้วว์ พี่จ๋า”
เรียวขาของเภสัชสาวขยับออกห่างแล้วยกขึ้นไขว้รอบต้นขาของเขาราวกับว่าตอนนี้เธอพร้อมแล้วละ ไม่ว่าเขาจะเอาเข้าหรือเอาออก
รปภ.ดุ้นใหญ่เผลอตัวกดทั้งหมดลงไป
ร่างงามผวาเฮือก สีหน้าเหยเก เรียวขากระหวัดแนบชิดต้นขาของเขามากกว่าเดิม
“ขย่มเลยค่ะพี่ อูยยย พี่จ๋า”
น้ำเสียงของเธอทุรนทุราย โพรงสวาทเหมือนกับสามารถรองรับความยิ่งใหญ่ของดุ้นเอ็นได้เป็นอย่างดี น้ำหล่อลื่นพรั่งพรู
เสียงกระแทกดุ้นลงมาดังชัดเจนขึ้น
ชายหนุ่มบดกรามกรอด สีหน้าเหยเก ความแน่นฟิตของโพรงสวาททำให้น้ำขาวขุ่นเล็ดลอดออกมาบ้าง แต่ยังไม่ถือว่าเสร็จ
เขาขยับตัวออกห่าง ดุ้นยังเด้าเข้าสู่โพรงสวาท
สายตามองเห็นความงดงามของหญิงสาวที่กำลังโยกคลอนตามจังหวะการกระทุ้งของเขา
“คุณอ้อเอามันส์เหลือเกินครับ”
“อูยย พี่จ๋า ดีค่ะ พูดดีค่ะ หนูชอบแบบนี้ อูย แรง ๆ ค่ะ”
เรี่ยวแรงของรปภ.เหี้ยมนั้นมีเหลือเฟือ เพราะฉะนั้นร่างงามจึงโยกคลอนรุนแรงยิ่งขึ้น เช่นเดียวกับเสียงอันเกิดจากแรงกระแทกนั้น ดังสะท้านทั้งห้อง
ไม่ต้องห่วงว่าอีกสายตาคู่หนึ่งที่กำลังรับชมการถ่ายทอดสด ย่อมรู้สึกตื่นเต้นเสียจนต้องแอบงัดดุ้นออกมาสาว
“พี่เหี้ยมจ๋า หนูจะแตกแล้ว”
“คุณอ้อ”
ร่างบึกบึนทาบแนบสนิทลงไปกับท่อนบนของหญิงสาว จังหวะเด้าทั้งหนักหน่วงและรัวเร็ว คราบสีขาวอันเกิดจากน้ำหล่อลื่นถึงกับย้อยลงไปตามร่องก้นของเธอ
เสียงกระแทก เสียงของคนทั้งคู่....
“ไม่ไหวแล้วค่ะ กรี๊ดดด หนูแตก แตก”
เภสัชสาวปล่อยให้ความรู้สึกแตกทะลักทลายรุนแรง ยามเหี้ยมบดกรามกรอดซอยเอวรัว ๆ ก่อนจะแนบแน่นิ่งทาบทับกับเรือนร่างงดงามของเธอ
น้ำกามทะลักอยู่ในถุงยาง ดุ้นปักคาอยู่ในโพรงสวาทที่กำลังดอดขมิบรัว ๆ
เพียงไม่นาน...
ร่างของเหี้ยมถูกดันลงไปนอนราบกับพื้น อ้อขยับขึ้นมาคร่อมอยู่เหนือร่างบึกบึนนั้น แล้วเริ่มต้นเล้าโลมอีกครั้ง
ริมฝีปากของเธอกำลังดูดไล้ไปที่แผงอกกำยำของเขา
ดุ้นกายของชายหนุ่มถูกถอดถุงยางอนามัยออกไปแล้ว เธอใช้มือขยับรูดอีกครั้ง มันยังสามารถผงาดตั้งชันได้อีกครั้ง และคราวนี้น่าจะยืดเวลาออกไปยาวนานกว่าเดิมแน่นอน
มือถือตั้งกล้องเอาไว้ยังคงถ่ายทอดสดต่อไปยังสามีของเธอ
คราวนี้เขาคงสมหวังแล้วสมหวังอีกที่ได้เห็นภรรยาสาวสุดสวยของตัวเองมีอะไรกับชายอื่น
อ้อเลื่อนขึ้นทาบทับบดร่างงามกับร่างบึกบึนของเขา สีผิวขาวเนียนตัดกับผิวสีทองแดงเข้มของเขา เป็นภาพที่บาดตาบาดอารมณ์สุด ๆ
“ไหนบอกไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อน”
“ไม่เคยมีจริง ๆ ครับคุณอ้อ”
มือกร้านลูบไล้เรือนร่างของเธอไม่หยุด
“ดูชำนาญจัง”
“เรื่องแบบนี้ไม่ต้องสอนกันมากก็ได้ครับ อีกอย่าง...”
“อีกอย่างอะไรคะ”
“คุณอ้อน่าเอาจริง ๆ”
“เหรอ งั้นก็เอาอีกสิ หนูยังไม่อิ่มเลยนะคะ”
ร่างงามจึงถูกพลิกลงไปนอนหงายอีกครั้ง เขาประกบปากเข้าหาเต้านมของเธอ ทั้งดูดทั้งฟอนเฟ้น
“อูยยย พี่เหี้ยม”
อ้อหลับตาพริ้ม ความเสียวกำลังก่อตัวขึ้นอีกแล้ว
เหี้ยมดูดเลียแทบจะทั่วทั้งร่างกายของเธอ ราวกับทาสผู้สัตย์ซื่อ ดุ้นกายพร้อมจะสอดใส่เข้าสู่โพรงสวาทของเธอตลอดเวลา
ร่างงามสะท้านเฮือก เมื่อเขาจับให้เธอคุกเข่า คราวนี้ไม่ทันได้ห้ามปรามอะไร เพราะเขาจ่อแท่งประกบเข้าระหว่างกลีบพู แล้วสอดเข้าไปทันที
“อุ๊ย...มะ...ไม่...อูยยย อู้ยยย”
น้ำเสียงของหญิงสาวไม่มีสักนิดที่จะต่อต้านหรือปฏิเสธ ขณะที่รปภ.หนุ่มคนซื่อเริ่มจังหวะซอยเด้าเร่าร้อน ฉากสวาทยังคงดำเนินต่อไปอีกนาน...
ความจริงแล้ว ครอบครัวของกุหลาบ ต้องเรียกว่าไม่สมบูรณ์แบบเอาเสียเลย เพราะพ่อกับแม่ของเธอเลิกร้างกันไปตั้งแต่เธอยังอยู่ประถม
แม่ได้สามีใหม่ และมีลูกติดสามีมาด้วยอีกสองคนเป็นน้องของกุหลาบ
แม่ค่อนข้างหลงสามีใหม่เสียจนไม่รู้เลยว่าลับหลังแม่นั้น พ่อเลี้ยงมองเธอด้วยสายตาวาววามมีความหมาย...
(จบเรื่องเภสัชอ้อ)
เมียเลสเบี้ยน(1)
กุหลาบ รูปร่างสูงเพรียว มีความเป็นสาวสะพรั่งตั้งแต่เริ่มเข้าเรียนมัธยมต้น เธอกลายเป็นดาวของโรงเรียนตั้งแต่นั้น
ไม่ว่าจะมีงานกิจกรรมของโรงเรียนที่จำเป็นต้องอาศัยความสวยความงาม เธอจะต้องได้เป็นตัวแทนของนักเรียน ตัวแทนของโรงเรียนอยู่ทุกครั้งไป
เธอมีชื่อจริงเป็นอย่างอื่น
กุหลาบ เป็นชื่อที่เพื่อน ๆ ตั้งให้ เพราะว่าเธอก็เหมือนกับดอกกุหลาบอันงดงามประจำโรงเรียนนั่นแหละ
เธอดูหยิ่ง ๆ ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่อย่างนั้น
น่าจะมาจากความที่อุปนิสัยส่วนตัว ไม่สามารถให้ความสนิทสนมกับใครได้ง่าย ๆ นัก
แต่เวลาสนิทแล้วเธอคือคนจริงใจคนหนึ่งเลยทีเดียว
เพื่อนรักของกุหลาบ รูปร่างหน้าตาแตกต่างจากเธออย่างสิ้นเชิง เวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน มีคนล้อว่าเหมือนคุณหนูกับคนรับใช้
กุหลาบนั้นไม่เคยคิดดูหมิ่นหรือหัวเราะเยาะหยันเพื่อน เพราะรูปร่างหน้าตาที่ด้อยกว่าเลย นี่คือความจริงใจที่กุหลาบมีต่อเพื่อน
เพื่อนของเธอชื่อ มิ้น
ที่ดีกว่ากุหลาบก็คือ ฐานะครอบครัวของมิ้นดีกว่ากุหลาบ และค่อนข้างเรียนเก่ง ราวกับว่าพระเจ้าไม่ได้ประทานทุกความสมบูรณ์แบบให้มาอยู่ในตัวของคนคนเดียว
แต่ละคนย่อมมีข้อดีข้อด้อยแตกต่างกันไป
- ผู้เขียน
