เภสัชอ้อ (7)
630 คำ
เขาตอบอีกครั้ง เสียงแหบพร่าขึ้น ไม่ใช่เพราะความเหน็ดเหนื่อย แต่เป็นเพราะมือของเภสัชกรสาวแกล้งเลื่อนลงมาเฉียดหน้าขา
เป้ากางเกงแทบปริแยกอยู่แล้ว
เหี้ยมไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่า เวลานี้กำลังรู้สึกรุนแรงแค่ไหนกับเธอ กลิ่นน้ำหอมแตะจมูก มีอำนาจปลุกเร้าอารมณ์ของขาให้หื่นกระหายตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
“พี่เหี้ยมจ๋า ถ้าเหนื่อยบอกนะ”
“ไม่หรอกครับ ไม่เหนื่อยจริง ๆ”
“พี่แข็งแรงดีจัง”
“ผมเป็นทหารเก่าครับ” เหี้ยมตอบตามประสาซื่อ
“ออกกำลังกายประจำเหรอ”
“มีวิ่งบ้างครับ”
“ดีค่ะ หนูสิ อ้วนอึดอัดจะแย่อยู่แล้ว”
“อ้วนที่ไหนกันครับ”
“จริง ๆ พุงเริ่มออกแล้ว”
“ผมว่ากำลังเหมาะครับ”
“พี่เหี้ยมชอบแบบนี้เหรอคะ”
“เอ้อ...” เหี้ยมไม่รู้จะตอบอย่างไร เขาไม่ได้โง่ เพียงแต่เป็นคนซื่อ การตอบว่าชอบหรือไม่ชอบย่อมไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้องเท่าไรนัก เพราะเภสัชสาวไม่ใช่คนโสด รู้กันมานานแล้วละว่าเธอมีสามีอยู่แล้ว เพียงแต่ทำงานอยู่คนละที่เท่านั้น
“ว่าไงคะ ชอบแบบนี้เหรอ”
“ครับ”
“แหม พี่เหี้ยมชอบก็ไม่บอก หนูจะได้ปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้อ้วนเผละไปเลย”
เหี้ยมหน้าแดง ร้อนผ่าว มือเรียวนุ่มของเธอเฉียดกรายอยู่ที่หน้าขาของเขาอีกแล้ว หนำซ้ำตอนที่เธอพูดคุย ใบหน้าของเธอเหมือนกับจะจงใจแนบที่แผ่นหลังของเขา
รปภ.คนซื่อเงียบงัน มีเพียงหัวใจเท่านั้นที่กำลังเต้นรัวหนักหน่วง เรี่ยวแรงไม่รู้มาจากไหน เร่งปั่นจนกระทั่งถึงจุดหมายปลายทาง
เขาหวังเพียงแค่ว่า เมื่อไปถึงบ้านพักของเภสัชสาวแล้ว จะสามารถทำตัวให้ปกติได้ โดยเอาความเหนื่อยเข้าข่มไม่ให้ออกอาการจนผิดสังเกต
ทว่า...แกนกายยังคงตุงเป้าเหมือนเดิม!
ความเหน็ดเหนื่อยจากการปั่นไม่ได้ช่วยอะไรเลย เหี้ยมใบหน้าร้อนผ่าว เข้มขึ้นด้วยเลือดหื่น
“ลำบากพี่เหี้ยมแย่เลยค่ะ”
“ไม่หรอกครับ”
เขาจอดจักรยาน สถานการณ์ตอนนี้ยากมาก แค่จะเดินให้ตัวตรงยังลำบาก เพราะแท่งกายที่แข็งเป็นลำ
เหลือบมองไปทางเภสัชกรสาวสุดเซ็กซ์นิดหนึ่งพลางแอบถอนใจที่เธอไม่ได้หันมามองเขาตรง ๆ
“ก๊อกน้ำอยู่ไหนครับ”
“ใจเย็นค่ะ ในห้องน้ำส่วนตัวของหนูเอง”
บ้านพักของเภสัชอ้อ เป็นบ้านปูนชั้นเดียว มีรั้วล้อมรอบอย่างบ้านสมัยใหม่ เป็นบ้านของญาติของสามีเธอที่สร้างเอาไว้ โดยที่เจ้าตัวยังไม่ได้กลับมาอยู่ อ้อเข้ามาอยู่โดยเสียค่าเช่าไม่แพงนัก
เธอหันมายิ้มนิดหนึ่ง
แววตาของหญิงสาวเหมือนกับจะยั่วยวนท้าทาย
เหี้ยมรู้สึกเหมือนไม่สามารถระงับอารมณ์หื่นเอาไว้ได้ เพราะแกนกายตื่นตัวผงาดดันเป้าจนรู้สึกเจ็บ เขาแทบไม่กล้าสบตากับเธออีก รู้สึกผิดไม่น้อย
อ้อ สังเกตเห็นอาการของเหี้ยมตั้งแต่ระหว่างนั่งซ้อนท้ายแล้วละ เธอรับรู้ได้ว่าเขากำลังตื่นเต้นและมีความตื่นตัว
ตอนนี้ เภสัชกรสาวมีอาการน้ำเดินเต็มร่องของเธอเรียบร้อยแล้ว เม็ดพธูที่ยอดอกก็แข็งชูชัน
เธอเข้าไปในบ้าน ส่งข้อความถึงชัชว่า ความฝันกำลังจะกลายเป็นจริง สามีหนุ่มรีบคีย์ข้อความตอบกลับมาว่า เขาตื่นเต้นสุด ๆ
“พี่เหี้ยมจ๋า เข้ามาสิคะ”
อ้อกลับออกมาเรียกยามเหี้ยม เพียงแค่น้ำเสียงของเธอ ก็เล่นเอารปภ.คนซื่อผู้แข็งแกร่งแทบจะกลั้นใจตายเสียเดี๋ยวนั้น เพราะแกนกายที่ตื่นตัวอยู่ตลอดเวลาของตัวเอง
พยายามนึกถึงเรื่องอื่น แต่ก็ยากเย็นเหลือเกิน
- ผู้เขียน
