เขากำลังแอบสไลค์หนอน เพราะเรื่องของยามเหี้ยมนี่เองที่กระตุ้นเร้าอารมณ์ของชัชให้ตื่นเต้น หงี่เ****นเหมือนเมื่อครั้งยังเป็นหนุ่ม
เธอมองสามีดวงตาวาวฉ่ำ เธอเผยอริมฝีปาก แล้วฉกปลายลิ้นออกมาไล้รัวข้างนอก เหมือนกับว่ากำลังใช้ปลายลิ้นไล้เข้าหาปลายแท่งของเขา
“อู้วว์!”
เสียงของชัชแว่วมา แล้วเธอก็มองเห็นน้ำขาวข้นทะลักออกมาจากปลายแท่งของเขา
“ว้าว! ทำไมน้ำเยอะจังค่ะ เสียดาย”
“ไม่รู้เป็นอะไร พอคุณพูดถึงเรื่องยามเหี้ยม ผมยิ่งมีอารมณ์”
“ฉันนัดเขาเอาไว้เย็นนี้แล้วละค่ะ เดี๋ยวจะไลฟ์สดให้คุณดู”
“จะรอนะครับ ผมรักคุณ”
“ฉันก็รักคุณค่ะที่รัก”
ความเ****นคือส่วนประกอบในชีวิตรักโดยแท้จริง หากคู่ใดที่ปราศจากเรื่องพวกนี้อยู่ในหัวแล้ว ถ้าหากจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างปกติสุข มีเพียงแค่พระเท่านั้นแหละ
“อ้อจ๋า”
เพื่อนร่วมงานเปิดประตูส่วนของห้องจ่ายยาเข้ามาแล้ว อ้อจึงกลับเข้าสู่โหมดการทำงานของวันนี้อย่างเป็นทางการ
ความเร่าร้อนเก็บเอาไว้ส่วนลึกสุดของหัวใจ
เดี๋ยวเย็นนี้ค่อยว่ากัน
ยามเหี้ยมหัวใจเต้นรัว ความรู้สึกวาบหวามอย่างประหลาด เมื่อนึกถึงแววตาของเภสัชอ้อ...
ความจริง เขาแอบมองเธอเหมือนกับชายหนุ่มคนอื่น ๆ นั่นแหละ ความเซ็กซี่ของเธอสามารถสัมผัสได้จากภายนอก
เธอกลายเป็นนางฟ้าในใจของชายหลายวัย หรือแม้แต่เขาเอง
เหี้ยมแอบถอนใจ พยายามคิดไปเรื่องอื่น ทว่า...เป้ากางเกงนี่สิ กำลังตุงผงาด เขาไม่ชักว่าว ช่วยตัวเอง ส่วนใหญ่จะปล่อยให้ทะลักออกมาในความฝัน
เวลาแตกออกมา น้ำขุ่นทะลักเหมือนทำนบพัง
น้ำเยอะสุด ๆ
พร้อมกับจินตนาการในฝันนั้น กระเจิดกระเจิงชนิดที่ไม่อาจจะหาได้จากชีวิตจริง
อาจเป็นเพราะสภาพร่างกายของเขาฟิตเปรี๊ยะ เหี้ยมเป็นคนไม่ดื่มเหล้าสูบบุหรี่ และออกกำลังกายเป็นประจำ
อดีตทหารเกณฑ์อย่างเขา ได้ระเบียบวินัยหลายอย่างมาจากการเป็นทหาร เพราะฉะนั้นจึงส่งผลมาถึงพลังทางเพศ
เพียงแค่ไม่เคยไปปลดปล่อยกับใคร และเป็นคนไม่ชอบการช่วยตัวเองเท่านั้น
อา...แต่ในใจเวลานี้ กำลังครุ่นคิดถึง เภสัชอ้อ คนที่เพิ่งทักเขาเมื่อเช้าสุด ๆ
กลิ่นกามช่างหอมหวานเสมอ...
“พี่เหี้ยม”
รปภ.เหี้ยมออกเวรแล้ว แต่ยังไม่ได้ออกจากป้อม เขายืนรอการมาของเภสัชอ้อ ใจก็คิดไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งได้ยินเสียงเรียก
“อ้าว คุณอ้อ”
“เลิกงานยังคะ”
“เลิกแล้วครับ” รปภ.คนซื่อตอบ หัวใจเผลอเต้นรัวขึ้นเมื่อได้สบตากับเภสัชสาว
“พี่เหี้ยมขี่รถมาหรือเปล่า”
“ขี่มาครับ แต่เป็น...จักรยานนะครับ”
“ให้หนูซ้อนได้ไหม”
“เอ้อ...จะดีหรือครับ”
“น่า”
“ได้ครับ”
“ไหวแน่นะ”
“ครับ ไหวครับ ว่าแต่คุณอ้อมีอะไรจะวานผมหรือครับ”
“ค่ะ ที่บ้านก๊อกน้ำในห้องน้ำมันเสียน่ะค่ะ ไม่รู้จะวานใครดี พอดีคิดถึงพี่เหี้ยม”
“อ๋อ งั้นได้เลยครับ”
หัวใจของรปภ.หน้าตายดูเหมือนว่ากำลังเต้นรัว เพราะด้านหลังจักรยานของเขามีร่างของสาวงามที่พวกผู้ชายพากันเอ่ยถึงเธอซ้อนท้าย
กลิ่นหอมจากเรือนกายของเธอทำเอาความรู้สึกของเขากระเจิดกระเจิงบอกไม่ถูก
เรียวแขนที่โอบกระหวัดรอบเอวของเขา แม้ว่าจะไม่ได้สัมผัสแนบชิดอะไรมากมาย ทว่าฮอร์โมนทางเพศของเหี้ยมนั้นอัดแน่นเต็มที่ แกนกายถึงกับตื่นตัวผงาดแทบปริออกมานอกเป้ากางเกงเสียเดี๋ยวนั้น
เรี่ยวแรงของเหี้ยมมีเหลือเฟือ เพราะความแข็งแรงของร่างกาย
“เหนื่อยไหม”
เภสัชอ้อถาม น้ำเสียงเริ่มพร่าขึ้น ด้วยว่ากลิ่นเหงื่อของยามเหี้ยมนั้นกลับกระตุ้นเร้าอารมณ์ของเธอให้กระเจิดกระเจิง
ผู้หญิงเวลาเงี่ยน คงไม่แตกต่างจากผู้ชายเท่าไรนักหรอก
“ไม่หรอกครับ” เสียงตอบของยามเหี้ยม
“หนูหนักนะคะ”
“ไม่เลยครับ”