ก๊อก ก๊อก
เขาเคาะประตูห้องนอนของณิชา แต่ไม่มีเสียงของเจ้าของห้องตอบกลับมาเลย
“หนูนา... เปิดประตูให้ลุงหน่อยครับ”
หลังจากทั้งเคาะประตู ทั้งใช้เสียงเรียกอยู่สักพัก เจ้าของห้องก็เปิดประตูห้องให้ แต่หล่อนไม่ยอมหลีกทางให้เขาเข้าไปภายใน
“คุณลุงมาทำไมคะ”
ผมยุ่งๆ หน้าตาแดงๆ ของณิชาทำให้ฉลามอดเป็นห่วงไม่ได้
“ขอลุงเข้าไปหน่อยนะ”
“ไม่ค่ะ หนูนาไม่อนุญาต”
นี่หล่อนจะมาพยศอะไรเอาตอนนี้เนี้ย
“ลุงเอายามาให้ครับ”
เด็กสาวเชิดหน้าสูง และแสดงความไม่เป็นมิตรออกมาอย่างไม่ปิดบัง
“หนูนาไม่ได้เป็นอะไรค่ะ ไม่จำเป็นต้องกินยา”
“ป้าแช่มบอกว่าหนูนาตัวร้อนนี่ครับ แล้วก็ดื้อไม่ยอมกินยาด้วย”
“หนูนาไม่ได้เป็นอะไรค่ะ”
หล่อนพยายามจะดันบานประตูปิด แต่ก็สู้แรงของฉลามไม่ได้ สุดท้ายเขาก็เข้ามายืนอยู่ภายในห้องนอนของหล่อน โดยที่ประตูห้องถูกปิดลงตามหลัง
ณิชามองเขาด้วยสายตาไม่พอใจ “หนูนาจะพักผ่อนค่ะ คุณลุงออกไปได้แล้ว”
