เช้าวันต่อมา... ที่ไม่สดชื่นเลยของฉลาม เขากำลังจะออกไปทำงาน แต่เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นเสียก่อน
“ว่ายังไงผึ้ง”
ชดาภานั่นเองที่เป็นคนโทรเข้ามาหา
“คุณพ่อ หนูนาอยู่แถวนั้นไหมคะ”
“หนูนากลับบ้านของเธอไปแล้วล่ะ” ฉลามตอบเสียงเรียบ
“อ้าว ทำไมล่ะคะ ไหนหนูนาบอกว่าจะอยู่รอจนกว่าผึ้งจะกลับจากค่าย นี่ก็เหลืออีกแค่สองวันเองค่ะ”
ฉลามบอกความจริงกับลูกสาวไม่ได้ จึงต้องพูดโกหกไป
“หนูนาคิดถึงบ้านน่ะ ก็เลยขอกลับไปที่บ้าน”
“จะเป็นไปได้ยังไงคะ ก็หนูนากลัวคนร้ายที่มันเคยขึ้นบ้านจะตายไป ไม่งั้นจะมาขออยู่บ้านกับเราเหรอคะ” ชดาภายังคงไม่อยากเชื่อ “แล้วนี่ผึ้งโทรติดต่อหนูนาไม่ได้มาสามวันแล้วนะคะเนี่ย ไม่ยอมรับสายเลย”
“หนูนาคงยุ่งล่ะมั้ง”
“ปิดเทอมจะยุ่งอะไรนักหนาเชียว ผึ้งว่ามันแปลกๆ นะคะ พ่อไปดูหนูนาให้ผึ้งหน่อยได้ไหมคะ เจอตัวแล้วก็บอกให้โทรกลับหาผึ้งด้วย ผึ้งมีเรื่องจะปรึกษาค่ะ”
“พ่อไม่สะดว
