“กลัวคุณลุงจะไม่พอใจมากกว่าน่ะสิคะ”
“โอ๊ย ไม่หรอกค่ะคุณหนูนา คุณฉลามจะต้องดีใจ ปลื้มใจค่ะ ที่คุณหนูนาใส่ใจเธอ”
หล่อนก็ขอให้เป็นอย่างที่ป้าน้อยพูดทีเถอะ
ณิชายกมือขึ้นสาธุในใจ ก่อนจะเดินไปที่ตู้เย็นขนาดใหญ่
“คุณหนูนาจะเอาอะไรคะ เดี๋ยวป้าหยิบให้ค่ะ”
“หนูนาจะเอามะเขือค่ะ จะเอามาหั่น”
“งั้นคุณหนูนาไปรอที่โต๊ะนะคะ เตรียมเขียงกับมีดรอได้เลย เดี๋ยวป้าหยิบมะเขือเปราะไปให้ค่ะ”
“ได้ค่ะป้าน้อย”
ณิชาไปหยิบมีดกับเขียงและยืนรอป้าน้อย ไม่นานมะเขือเปราะที่ล้างจนสะอาดแล้วก็มาอยู่ตรงหน้าของหล่อน
“ขอบคุณค่ะป้าน้อย”
“ระวังนิ้วด้วยนะคะ มีดมันคมมากค่ะ” ป้าน้อยเตือนอย่างเป็นห่วง และณิชาก็ระมัดระวังเป็นอย่างดี แต่กระนั้นก็ถูกมีดเฉือนเข้าให้จนได้
“คุณหนูนารอตรงนี้นะคะ เดี๋ยวป้าไปเอาน้ำเกลือมาล้างแผลให้”
“ไม่เป็นไรค่ะป้าน้อย แผลนิดเดียวเอง”
“ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวติดเชื้อ”
ป้าน้อยหายไปสักพักก็กลับมาพร้อมกับ
