ตอนที่ 3

1173 คำ
กว่าฉลามจะข่มตานอนหลับได้ เวลาก็ล่วงเลยไปถึงตีสองเลยทีเดียว ร่างนุ่มนิ่ม กลิ่นหอมของเด็กสาววัยแรกแย้ม มันช่างสร้างความปั่นป่วนให้กับชายหนุ่มอย่างเขามากมายเหลือเกิน แม้จะท่องเอาไว้จนขึ้นใจว่าณิชาคือลูกสาวของเพื่อน หล่อนก็เปรียบเสมือนลูกสาวคนหนึ่งของเขาเช่นกัน แต่... แต่ให้ตายเถอะ ร่างกายของเขามันทรยศทุกครั้งที่เห็นหล่อน เขาแทบบ้า เมื่อหล่อนพลิกตะแคงนอนกอด หน้าอกหน้าใจที่มันใหญ่โตเอามากๆ ของเจ้าหล่อนแนบชิดกับต้นแขนของเขาทั้งคืน เขาต้องกัดฟันนอนตัวแข็งทื่อ ต่อสู้กับความลามกในสมองอย่างทรมาน นี่มันจะเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่เขาจะยอมให้ณิชามานอนแนบชิดแบบนี้ ดวงตาของฉลามลืมขึ้น หลังจากรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในตอนเช้าตรู่ เขาขยับตัวเพียงเล็กน้อยๆ จากนั้นก็เหลือบตามองณิชา พระเจ้า! ดวงตาของฉลามแทบถลนออกมาจากเบ้าตาเลยทีเดียว เมื่อภาพของณิชาสะท้อนเข้ามาเด่นชัดในสายตา ว่าแล้วทำไมถึงขยับช่วงล่างไม่ได้! ก็เพราะว่าตอนนี้ศีรษะของณิชาวางอยู่ตรงเป้ากางเกงของเขาพอดิบพอดี นี่เจ้าหล่อนคิดว่าตรงนั้นเป็นหมอนหนุนหัวหรือไงนะ ฉลามนึกโมโหอยู่ภายในใจ และก็ไม่กล้าที่จะขยับมาก เพราะเกรงว่าท่อนเอ็นที่ตั้งโด่ทุกอย่างของตัวเองจะไปฟาดใบหน้าหวานๆ ของณิชาเข้า บ้าจริง! แล้วนี่เขาจะลุกขึ้นยังไงดีนะ ชายหนุ่มนอนหอบหายใจอยู่บนเตียง ดวงตากรอกไปมามองเพดานห้องอย่างใช้ความคิด ก่อนจะต้องอุทานเชี้ยเบาๆ ในลำคอ เมื่อแม่เด็กสาวขยับศีรษะไปมา แล้วแก้มของหล่อนก็ไปถูกท่อนเนื้อที่กำลังโต๊ๆ ของเขาเข้าให้ นี่มันนรกอะไรกันวะเนี้ย! ขืนปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป เขาอาจจะทำอะไรที่ผิดศีลธรรมลงไปก็ได้ ฉลามตัดใจว่าจะพลิกตัวออก และลงจากเตียง ณิชาจะตื่นก็ช่างหล่อนเถอะ เพราะนี่เป็นวิธีเดียวที่จะทำให้เขายังคงมีสติสตังอยู่ หน้าอกของเขาหอบขึ้นลงระรัวเลยทีเดียว หลังจากลงไปยืนที่พื้นข้างเตียงได้สำเร็จ เขาจ้องมองไปที่ณิชา เจ้าหล่อนยังไม่ตื่น แค่เพียงพลิกตัวนอนหงายเท่านั้น แต่ว่า...?! หล่อนนอนท่านี้ ทำให้เขาเห็นหัวนมของหล่อนชูชันและดันเสื้อยืดสีขาวตัวบางออกมาชัดเจนเต็มสองตาเลยทีเดียว เลือดกำเดาของเขาแทบจะไหลออกมา ฉลามจ้องมองสองเต้ากลมกลึง หัวนมชูชันของณิชาอย่างลืมตัว แต่พอได้สติกลับคืนมาก็รีบพุ่งตัวเข้าไปในห้องน้ำทันที ทำไม... ทำไมเขาถึงได้ตื่นตัวรุนแรงกับลูกสาวของเพื่อนรักได้ขนาดนี้นะ ชายหนุ่มหรี่ตาแคบมองท่อนเอ็นของตัวเอง และก็พบว่ามันตั้งโด่พร้อมให้ขยับ เขาหลับตาลง พยายามสลัดภาพเย้ายวนชวนฟินของณิชาให้พ้นไปจากความทรงจำ แต่ให้ตายเถอะ เขาทำไม่ได้เลย เขาอยากเอาหน้าลงไปคลุกเคล้ากับสองเต้านั้น อยากดูด อยากเลียหัวนมที่มันพุ่งชูชันดันเสื้อยอดขึ้นมาเหลือเกิน จะดูด จะปาดเลียให้หล่อนกรีดร้องลั่นเลยทีเดียว บ้าๆๆๆๆ ไอ้เชี่ยฉลาม นั่นลูกสาวเพื่อนมึงนะโว้ย! ฉลามสลัดศีรษะแรงๆ หน้าอกของเขายังคงหายใจหอบๆ ท่อนเอ็นก็ยังคงแข็งเป็นหิน นี่ถ้าไม่รีดน้ำมันออก เขาก็คงจะร้อนฉ่างุ่นง่านแบบนี้ทั้งวันแน่ๆ หนุ่มหล่อสุดเซ็กซี่สลัดเสื้อผ้าออกจากตัว จากนั้นก็เข้าไปยืนอยู่ใต้ฝักบัว เขาเปิดน้ำอุ่นให้ไหลราดรดเบาๆ ขณะกอบกุมลำเอ็นยาวใหญ่ และรูดขึ้นลง เขาเงยหน้าขึ้น หลับตาครางเสียว ในสมองพยายามจินตนาการว่ากำลังซั่มอยู่กับนางแบบสุดเอ็กซ์จากนิตยสารเล่มล่าสุดที่เปิดอ่าน แต่สักพัก ภาพใบหน้าของนางแบบสุดเอ็กซ์ถึงได้เปลี่ยนเป็นหน้าของณิชาไปได้ล่ะ “อ๊า... คุณลุงขา... เอาหนูนา กระแทกหอยหนูนา อ๊า... อู๊ยยย... คับรูจังค่ะ อ๊า...” ฉลามชักมือถี่ระรัว เสียงของณิชา ภาพอวบอัดที่ส่ายร่อนหอยรับแรงกระแทกจากเขา ทำให้เพียงแค่ไม่กี่วินาที น้ำใคร่ก็พุ่งกระฉูดออกมาจากหัวเอ็นมากมาย พร้อมกับเสียงครางลั่นของเขา มือหนาปาดน้ำกามขึ้นมามอง ก่อนจะถอนใจออกมาด้วยความละอายใจ เขาไม่ควรคิดถึงณิชาในแง่นั้นเลย... ไม่ควรคิดถึงหล่อน จนกระทั่งน้ำแตกกระฉูดแบบนี้ มือหนายกขึ้นลูบใบหน้า ปาดสายน้ำออกจากใบหน้า แววตาเต็มไปด้วยความเป็นกังวล มันแย่มากเลย ที่เขากำลังคิดไม่ซื่อกับณิชาแบบนี้ “เอาน้ำออกไป ค่อยสบายตัวหน่อย” ฉลามเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยความผ่อนคลายกว่าเมื่อก่อนหน้านี้มาก เขามองไปที่เตียง และก็มั่นใจว่าณิชายังไม่น่าจะตื่นนอน แต่กลับผิดคาด เพราะตอนนี้เด็กสาวตื่นแล้ว และกำลังนั่งหัวยุ่งอยู่บนเตียง “หนูนา... ทำไมรีบตื่นล่ะครับ” ณิชาเลื่อนสายตามามองที่เขา กลีบปากสีแดงระเรื่อของหล่อนคลี่เป็นรอยยิ้ม ซึ่งรอยยิ้มนี้มันให้ความรู้สึกขบขันแปลกๆ “หนูนา... ได้ยินเสียงคุณลุงร้องออกมาจากในห้องน้ำน่ะค่ะ หนูนาก็เลยตื่น” ฉลามทำหน้าเลิ่กลั่กทันที แล้วก็ร้องไอ้เชี้ยดังลั่นในอก “คุณลุง... เป็นอะไรเหรอคะ” แม่เด็กสาวยังมองเขา และถามคาดคั้นอย่างอยากรู้อยากเห็น “อ๋อ... น่าจะตอนที่ลุงตกใจตอนเห็นแมลงสาบน่ะ” คิ้วโก่งสวยของเด็กสาวตรงหน้าเลิกสูง ก่อนจะถามออกมาอีก “คุณลุงไม่เคยกลัวแมลงสาบนี่คะ ตอนหนูนาเด็กๆ คุณลุงยังไล่แมลงสาบให้กับหนูนาเลย จำได้ไหมคะ” เออ จริงด้วย... “อ๋อ... พอดีลุงแก่แล้ว ความกลัวนู้นนี่นั่นก็เลยเกิดขึ้นมาน่ะ ว่าแต่หนูนาตื่นแล้วก็ไปอาบน้ำนะ เดี๋ยวจะได้ไปบ้านลุงกัน เพราะลุงต้องไปส่งผึ้งไปเข้าค่ายตอนแปดโมงเช้าน่ะ” “จริงด้วยค่ะ ผึ้งไปเข้าค่ายนี่นา อย่างนี้หนูนาก็ต้องอยู่กับคุณลุงตามลำพังน่ะสิคะ” “ถ้าหนูนาไม่สบายใจ ลุงจะให้ป้าแช่มแกไปอยู่ด้วยดีไหมครับ” “ไม่... ไม่เอาค่ะ” ณิชาส่ายหน้าดิก ปฏิเสธเสียงดังฟังชัด ซึ่งนั่นก็ทำให้ฉลามมองมาอย่างแคลงใจ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม