ตอนนี้ฉันไม่สามารถตอบโต้อะไรได้ ถึงแม้ว่าจะได้รับคำถามจากคุณเฟย แต่ถ้าตอบไปเขาจะต้องลงโทษแบบเดิมอีกแน่ ๆ
“กะ… กลับไปโต๊ะก่อนนะคะ” ฉันบอกผู้ชายที่ขอไลน์ เขายืนอยู่ไม่ยอมกลับโต๊ะตัวเองซักที
“ถ้าอย่างนั้นเปิดเทอมเจอกันนะครับ” ยังจะทิ้งคำพูดแบบนี้เอาไว้อีก เขาไม่รู้หรือแกล้งกันแน่ ถ้าเป็นคนปกติเห็นผู้หญิงที่ตัวเองขอไลน์ถูกจูบแบบนี้คงไม่กล้ายุ่ง
คุณเฟยมองตามชายคนนั้นไปจนเขานั่งลงที่โต๊ะรวมกับกลุ่มเพื่อน ก่อนจะหันมาถามฉัน “ที่มันพูดหมายความว่ายังไง?”
“มะ... ไม่รู้เหมือนกันค่ะ”
“เหมือนเธอกำลังตั้งใจโกหกฉันอยู่นะ น้ำอิง” ไม่ชอบการถูกเรียกชื่อแบบนี้จริง ๆ แค่น้ำเสียงที่พูดก็ทำให้ฉันเสียวสันหลังวูบวาบมากพอแล้ว
“พี่เฟย” เสียงของผู้หญิงที่นั่งร่วมโต๊ะกับฉันเอ่ยชื่อคุณเฟยอย่างสนิทสนม นั่งด้วยกันมาตั้งนานไม่รู้เลยว่าเธอรู้จักคุณเฟยด้วย
พอถูกผู้หญิงเรียกคุณเฟยก็ละความสนใจจากใบหน้าฉันหันไปมอง
