ขนาดบอกให้เริ่มบทลงโทษแต่คุณเฟยก็ยังยืนพิจารณามองรูปผู้หญิงสามคนนั้นอยู่ ทุกทีไม่เคยเห็นสนใจผู้หญิง แล้วทำไมจู่ ๆ ถึงมาเลือกคนที่เหมาะสม คิดอะไรของเขากันแน่
“สรุปจะลงโทษไหมคะ ถ้าไม่ หนูจะออกไปจากห้องแล้วนะ” ฉันยื่นคำขาด คิดว่าพอได้ยินเขาก็จะหันมาสนใจ แต่ก็ยังเหมือนเดิม ไม่สนใจเลยสักนิด
“เอาไว้วันหลัง ฉันมีเรื่องที่ต้องรีบจัดการ”
“หมายถึงผู้หญิงในภาพเหรอคะ คงจะจัดการพาขึ้นเตียงละสิไม่ว่า” ฉันพูดประชดประชันจนคนที่ยืนข้าง ๆ หันมาจ้องเขม็ง แล้วบอกเสียงแข็ง “ถ้าไม่ช่วยคิดก็ออกไปซะ”
“ก็ได้ค่ะ หนูจะช่วยคิด”
พอรับปากว่าจะช่วยคิด คุณเฟยหันหน้ากลับไปสนใจภาพต่อ มันน่าขยำรูปพวกนั้นทิ้งให้หมด
ขณะที่คุณเฟยไม่สนใจฉันก็ได้หยิบเอาโทรศัพท์มาถ่ายรูปตัวเองหนึ่งแชะ จากนั้นก็เอาโทรศัพท์ที่มีรูปตัวเองวางต่อภาพผู้หญิงที่เขากำลังมองอยู่
“คนนี้ค่ะ” ฉันชี้รูปตัวเองในจอโทรศัพท์แล้วหันมายิ้มหวานให้คุณเฟย ก
