ร่างกำยำที่นอนราบบนเตียงเริ่มดิ้นขัดขืนเมื่อได้ฟังคำที่ฉันกระซิบบอก
“คุณอย่าดิ้นสิคะ หนูเวียนหัว” เป็นเพราะฉันกำลังนั่งคร่อมคุณเฟยอยู่ พอเขาดิ้นตัวฉันมันก็สั่นคลอนราวกับถูกจับเขย่า ๆ แรง ๆ ทำให้มึนหัว
“ถ้าเธอยังไม่เลิกบ้าฉันจะโทรเรียก รปภ. มาลากตัวไปซะ!!!”
“หนูไม่ได้บ้าสักหน่อย ตอนนี้หนูกำลังจะปู้ยี่ปู้ยำคุณเฟยต่างหาก” ขณะที่พูดฉันก็ใช้มือลูบไล้แผงอกกำยำที่ทั้งขาวทั้งเนียนไปด้วย
“หยุด!! ฉันบอกให้เธอหยุดน้ำอิง!!” ฝ่ามือใหญ่ปัดมือฉันที่ลูบไล้แผงอกของตัวเองอย่างแรง
“ว้าวว~ คุณเรียกชื่อหนูด้วย ฟินจังเลยค่ะ ^_^”
“ลุกขึ้นไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้” สายตาคู่นั้นก็เริ่มดุดันขึ้นเรื่อย ๆ แต่แปลกที่ตอนนี้มันไม่มีความรู้สึกกลัวเลยสักนิด
“ก็ได้ค่ะ หนูลุกจะลุกขึ้นเดี๋ยวนี้”
ฉันค่อย ๆ ดันตัวเองให้ลุกขึ้น จากนั้นก็ขยับออกจากตัวคุณเฟย สังเกตเห็นอีกฝ่ายลอบถอนหายใจออกมาหนัก ๆ คลายโล่งอก
“ผ้าขนหนูผืนนี
