“ตักผัดผักรวมมิตรทะเลให้ผมก็แล้วกัน มันไกลตักไม่ถึงนะ ลดาตักให้ผมหน่อยสิ”
“ได้สิค่ะ” หญิงสาวเอื้อมมือไปตักผัดผักรวมมิตรทะเลให้วีรพล ก่อนส่งยิ้มให้กับญาติผู้พี่ เธอรู้ดีว่าญาติหนุ่มนั้นเป็นห่วงเธอ เธอสังเกตมานานแล้วทุกครั้งที่เพื่อนรักของภูผามาเขาจะอยู่ใกล้เธอตลอด ไม่ว่าเธอเดินไปไหนก็ต้องมีชายหนุ่มอยู่ด้วยเสมอ เหมือนกับว่าคอยระวังภัยให้เธออย่างนั้นแหละ เพราะสงสัยสายตาแข็งกร้าวที่แอบมองเธอเวลาเธอเผลอ ใช่ว่าเธอไม่เห็น แต่เธอกลับเก็บความสงสัยนั้นไว้ อยากรู้ให้แน่ชัดว่าเพื่อนรักของญาติหนุ่มเข้ามาตีสนิทกับเธอเพื่ออะไรกัน
“หนูโรสตักแกงให้คุณภูหน่อยสิ เห็นไหมว่าคุณภูทานได้แค่นิดเดียวเอง”
อลินลดาหันไปบอกน้องสาวเชิงบังคับ ก่อนจะส่งยิ้มไปให้ญาติหนุ่มอย่างให้กำลังใจ เห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ สีหน้าบึ้งตึงไม่มีรอยยิ้มเลยนับตั้งแต่รู้ว่าน้องสาวพาเพื่อนผู้ชายเข้ามาในบ้าน เธอได้แต่ถอนหายใจออกมาด้วยความก
