หายไปไหนมาด้วยกัน!! NC

983 คำ
วันต่อมาลิตาเดินลงมาจากรถของอาจารย์เหมือนเดิม ครั้งนี้ทุกคนต่างพูดคุยว่าลิตาหยุดเรียนพร้อมกับอาจารย์ จนมีน้องมัธยมต้นวิ่งมาถาม "อาจารย์คะทำไมเมื่อวานไม่มาสอนคะ" "ครูโดนฝนเลยไม่สบายครับ" "พี่ลิตาก็ไม่มาเหมือนกัน" "พี่ลิต้าก็โดนฝนเหมือนกันเลยป่วยทั้งคู่เลย" ผมมองหน้าเด็กสองคนที่ยังไม่ปักใจเชื่อคำพูดของผม "มีคนพูดว่าอาจารย์ชอบแกล้งพี่ลิตาจริงไหมคะ" (เด็กเวร!! ถามมากจริง) ลิตายืนยิ้มแห้งๆก่อนจะขอตัวไปหาเพื่อนที่นั่งรออยู่ "ไงคะหายดีแล้วหรือไง" ดาด้ารีบวางกระจกแล้วเอ่ยถาม "ดีขึ้นแล้ว เมื่อวานการบ้านเยอะไหมอะ" "เมื่อวานไม่มีการบ้านเลย พวกกูเหงาปากเลยมึงไม่อยู่ อาจารย์พอร์ชก็ลา" "กูป่วยจริงๆ อาจารย์ก็ติดไข้กูด้วย" "ฮะ!! " "อีกทีซิ!!" ทั้งสองถึงกับต้องถามย้ำอีกครั้งนึง "ก็อาจารย์ติดไข้กูไง" "ติดยังไง ติดได้ไง ติดท่าไหนคะไหนเล่ามา!!" "อีด้ามึงจำเป็นต้องรู้ขนาดนี้เลยเหรอ" ฉันหันไปถามอิพวกสู่รู้ "อีลิตา บอกมาเดี๋ยวนี้!!!" "ติดฝนในห้องน้ำตอนโดนทำโทษไงล่ะ อาจารย์เดินกางร่มมาแต่ร่มปลิวเลยโดนในสาดทั้งคู่เลย" "แล้วไป กูนึกว่าปู้ยี่ปู้ยำกันไปแล้วฮ่าๆ" "ยังๆ แต่ยังไงก็ไม่รอดฮ่าๆๆ" "ลิตาน่าเกลียดมากพูดอะไรออกมา" นิสารีบห้ามเพื่อนแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะทั้งสองหัวเราะกันจนอาจารย์พอร์ชต้องหันมามอง ห้องอาจารย์พอร์ช ก๊อกๆๆ "มีอะไรลิตาครูกำลังจะขึ้นสอน รีบหรือไง" "คิดถึงค่ะขอจุ๊บหน่อย" "ลิตา! นี่มันโรงเรียนนะ!!" ผมมองหน้าเธอที่ทำแววตาใสซื่อแต่ผมไม่หลงกลเธอหรอกนะ "ไม่รู้ ไม่สน หนูมันเด็กดื้อค่ะ" ลิตาเดินมานั่งบนโต๊ะทำงานพร้อมกับทำแก้มป่องจนอาจารย์ต้องมองไปที่หน้าต่าง "ลิตาไว้กลับก่อนได้ไหม เดี๋ยวใครมาเห็นมันไม่ดี" ผมไม่ได้ปิดผ้าม่านจึงไม่อยากให้ใครมองมา เกิดมีใครเห็นจะเป็นเรื่องใหญ่ "งั้นหนูไม่ขึ้นเรียนนะ!" "หรืออาจารย์นัดใครไว้คะ" "เปล่าไม่ได้นัดใครไว้ แค่ไม่อยากให้ใครมองเธอไม่ดีเข้าใจที่ครูพูด..." จ๊วบ~ อื้อ~ ลิตาดึงเสื้ออาจารย์ลงมาจนใบหน้าโน้มมาชนกันจากนั้นเธอก็จูบอย่างเร่าร้อน จ๊วบ~ "เอาไหมคะ" ฉันถามด้วยน้ำเสียงสั่นๆ "ไม่เอา!" "งั้นหนูไปก็ได้ค่ะ" "เดี๋ยว!! ขอเลียหน่อย" "เดี๋ยวมีคนเห็นนะคะอาจารย์" "งั้นมานี่" ผมอุ้มร่างของเธอมานอนที่โซฟาจากนั้นก็ถกกระโปรงขึ้นแล้วดึงกางเกงตัวจิ๋วลงมา แผล็บ! แผล็บ! "อาจารย์ขา หนูเสียววว" "อื้ม ทำไมถึงชอบอ่อยครูนักฮะลิตา" "อื้ออ อ๊า หย๊า สะ เสียวอืออ" ลิตาครางกระเส่าด้วยความเสียว แต่เธอก็ไม่อยากให้อาจารย์หยุดแค่นี้ "หอมจังเลยลิตา ซู๊ดด~" "อ้าาา อาจารย์ขาาา" ซู่!! ซู๊ดดด แผล็บ แผล็บ! อื้ออ "เป็นไงเด็กดื้อหายอยากหรือยังฮะ" ผมถามเธอด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ตอนนี้ผมเองก็ทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน "เสียวมากเลยค่ะ" "เหลือเวลาอีก10นาที มาโม๊กให้หน่อยเร็ว" ผมจับเธอให้ใช้ปาก แต่เธอกลับปฏิเสธแล้วขึ้นมานั่งตักผมโดยคร่อมตัวผมแล้วหันหน้าเข้าหากัน "ขอขย่มได้ไหมคะ" ฉันแกล้งขยับเอวเบาๆจนอาจารย์หลับตาครางออกมา แม้จะใส่กางเกงสแล็คอยู่แต่ความใหญ่โตมันก็ตุงจนซิปแทบแตก "ลิตาอย่า.." "ไม่สงสารหนูบ้างหรือคะ" ฉันกระซิบข้างหูอาจารย์เบาๆ ยิ่งทำให้อาจารย์บีบก้นฉันแน่นขึ้น "ที่นี่ไม่ได้ลิตา ครั้งแรกเธอจะเจ็บมากเดี๋ยวคนอื่นได้ยินเสียง" ผมอธิบายให้เธอฟัง "ค่ะถ้างั้นไม่ต้องยัดเข้าไปก็ได้ค่ะ แค่ถูๆก็พอ" "ทำไมเธอถึงรู้เรื่องพวกนี้จังเลยฮะ ทำบ่อยหรือไง" "ก็ศึกษาไว้มาทำกับอาจารย์นี่แหละ" ชายหนุ่มไม่รอช้าจับลิตานอนหงายจากนั้นก็รวบขาเธอให้ยกขึ้นแล้วควักท่อนเอ็นมาฟาดลงบนเน้นสาว ปัก! "สำหรับเด็กดือ!!" ผมจับท่อนเอ็นถูไปมาตามร่องจนหัวผมเปียกชุ่ม ซี๊ดดด~ "อาจารย์หนูเสียวจังเลยค่ะ" "อ่าส์ แจ๊ะ! แจ๊ะ! เสียงน้ำกระฉอกจนลิตาแทบจะดิ้นพล่านแต่อาจจะยับตามแล้วดันส่วนหัวเข้าไป "อะ จารย์!" "แค่หัวก็แน่นแล้วซี๊ดดด" "อาจารย์พอร์ชคะเด็กม.5/1รออยู่ค่ะ" เสียงครูนกตะโกนเรียกจากหน้าห้องทำให้ทั้งสองคนต้องรีบลุกใส่เสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว "ครับผมคุยกับผอ.อยู่ครับ" ผมมองหน้าลิตาที่ยิ้มอย่างผู้ชนะก็อดที่จะดึงเธอมาหอมไม่ได้ "กลับไปเจอดีแน่!!" "จะรอนะคะ" ลิตาเดินขึ้นมานั่งในห้องเรียนตามด้วยอาจารย์ที่เดินเข้ามาพร้อมกับเหล่ตามองเธอ "มึงหายไปไหนมาเกือบ20นาทีอีลิตา" ดาด้ารีบถามทันที "กูไปช่วยงานอาจารย์มาทำไมเหรอ" "มึงหายไปอยู่ในห้องอาจารย์ใช่ไหม?" "อือฮึ!" คิกๆๆ "อีลิตา!!" "ขอโทษทีนะทุกคนเมื่อกี้ครูติดธุระด่วน ต้องรีบจัดการเลยมาช้า" "ครูไปทำงานต่อก็ได้นะครับ ผมจะเล่นดนตรีรอ" "ไม่เป็นไรเดี๋ยวครูกลับไปทำที่คอนโดเอง!" ผมมองลิตาก่อนจะกระตุกยิ้มออกมาจากนั้นก็เริ่มสอนนักเรียน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม