คาห้องน้ำNc
973 คำ
ถึงเวลาเลิกเรียนทุกคนต่างพากันรีบกลับบ้านเพราะว่าฝนตกแต่นักเรียนชาย3คนและนักเรียนหญิง1คนที่ไม่ได้ส่งงานต้องช่วยกันทำความสะอาดห้องน้ำ
"เฮ้ยลิตาให้พวกกูไปช่วยเปล่าจะได้กลับบ้านพร้อมกัน"
"ไม่เป็นไรพวกมึงเสร็จก็กลับไปก่อนก็ได้แค่สองห้องเดี๋ยวก็เสร็จ" และแน่นอนว่ามันไม่เสร็จ เพราะฉันไม่ทำเลยต่างหากเอาแต่นั่งเล่นเกมจนลืมดูสภาพอากาศข้างนอก
ซ่าา!
เสียงฝนตกกระหน่ำทำให้ลิตาต้องหลบฝนอยู่ในห้องน้ำเพียงคนเดียว เธอมองไปด้านนอกก็เห็นรถของอาจารย์พอร์ชยังจอดอยู่ เพื่อนๆก็ต่างพากันหนีกลับหมด
เสียงย่ำน้ำเดินเข้ามาใกล้ลิตาเงยหน้าขึ้นไปมองก็พบว่าเป็นอาจารย์พอร์ชเดินกางร่มมาหาเธอ
"เสร็จหรือยัง" ผมมองดูก็พบว่าห้องน้ำมีเศษใบไม้น่าจะเป็นเพราะลมพัดตอนฝนตก หรือไม่เธอก็ไม่ได้ทำเลยต่างหาก
"เสร็จแล้วค่ะ" ทั้งที่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย
"งั้นก็กลับกัน " ผมเดินเข้ามาล้างมือเลยเผลอวางร่มเอาไว้ทำให้ลมพัดปลิวไปที่ลานจอดรถ
"แล้วเรากลับกันยังไงคะอาจารย์" ฉันมองร่มที่ปลิวไปไกลจนสุดลูกตา
"รอฝนเบาก่อนก็ได้"
ทั้งสองยืนดูสายฝนที่ยังตกกระหน่ำจนละอองปลิวเข้ามา เสื้อผ้าของทั้งสองเริ่มชื้น
"หนาวจัง"
"อืม" ผมมองเสื้อผ้าของลิตาที่เริ่มเปียกจนเห็นเสื้อในสีดำ
"หนูขอเข้าไปหลบในห้องน้ำดีกว่า"
ซ่าา
ฟู่!!
ตอนนี้ลมฝนกลับเปลี่ยนทิศทำให้ฝนสาดเข้าอีกด้านจนอาจารย์พอร์ชต้องรีบเข้ามาหลบในห้องน้ำเดียวกับลิตา
ปึ้ง!
เสียงประตูปิดลง
"อาจารย์หนูหนาวมากเลยค่ะ" ฉันรู้สึกเหมือนจะเป็นไข้ "หนูจะไม่ไหวอยู่แล้ว"
"ตากฝนออกไปก็คงไม่ดี" ผมจึงจับตัวเธอให้ลุกขึ้นจากนั้นก็นั่งลงบนโถแล้วให้เธอลงมานั่งตัก "ขอโทษนะ" ผมสวมกอดเธอไว้แต่เหมือนจะยังไม่ดีขึ้น
"อาจารย์หนูต้องเป็นไข้แน่ๆเลยค่ะ"
"ไม่เป็นไรพรุ่งนี้ครูอนุญาตให้หยุดเรียน" ผมพูดใกล้ๆใบหูของเธอ
เวลาผ่านไปทั้งสองยังคงนั่งกอดกัน ชายหญิงที่ได้สัมผัสแบบใกล้ชิดมันก็อดหวั่นไหวไม่ได้
ลมหายใจของอาจารย์เริ่มดังขึ้นลิตาเองก็สัมผัสได้ถึงการขยายตัวจากด้านล่าง
"ลิตาฝนเริ่มซาแล้วกลับกันไหม"
"ค่ะ"
แค่เธอลุกขึ้นผมก็เกิดคิดสั้นดันร่างของเธอแนบชิดกับกำแพงแล้วสบตาเธอที่ดูแปลกไป
"เธอเป็นอะไรลิตา ทำไมไม่ร่าเริงเลย"
"หนูไม่ได้เป็นอะไรค่ะ"
"โกรธอะไรครูหรือเปล่า"
"เปล่าค่ะ เรากลับกันเถอะหนูอยากนอนแล้ว"
"บอกครูมาไม่งั้นครูจะ...."
"อะไรคะ?"
ผมยืนใบหน้าไปจูบเธอจึงรู้ว่าตอนนี้เธอกำลังมีไข้อ่อนๆ ลมหายใจเธอร้อนผ่าวจนผมต้องผละออก
"หายโกรธครูยัง" จุ๊บ ผมจุ๊บแก้มเธอเบาๆ "เป็นอะไรลิตา"
"อาจารย์กล้ามีอะไรกับหนูไหมคะ"
น้ำเสียงและแววตาของลิตาเปลี่ยนไปทำให้อาจารย์พอร์ชใจสั่น เธอกำลังท้าทายอำนาจมืดในตัวของอาจารย์ที่เธอยังไม่เคยพบเจอ
"ที่อาจารย์ไม่กล้าเพราะอาจารย์มีแฟนแล้วใช่ไหมคะ เมื่อเช้าอาจารย์มีอะไรกับแฟนที่ห้องใช่ไหมคะ"
"เธอแอบฟังเหรอ?" ผมมองหน้าเธอด้วยความตกใจไม่คิดว่าจะทำเสียงดังขนาดนี้ นอกจากเธอจะมีใครได้ยินอีกไหม
"ใช่ค่ะ หนูได้ยิน"
"กลับกันเถอะ" ผมผละออกจากตัวเธอแต่ยังไม่ทันได้เปิดประตูเธอก็เกิดเล่นพิเรนทร์ขึ้นมาอีก
พรึบ!
กระโปรงนักเรียนถูกถอดออกจนล่วงลงพื้น เสื้อนักเรียนค่อยๆถูกแกะกระดุมทีละเม็ด ผมที่เปียกชื้นทันทำให้เธอดูเซ็กซี่และเร่าร้อนจนสุดจะบรรยาย
"ลิตาครูไม่เล่น!" ผมขึ้นเสียงใส่เธอแต่เธอไม่สนใจ
"ใครบอกให้ครูเล่นล่ะคะ!"
กระดุมเม็ดสุดท้ายถูกแกะเสื้อในก็ถูกถอดออกจนเนื้อตัวเธอล่อนจ้อน ผิวขาวเนียนจนน่าจูบไปทั้งตัว
"ลิตา"
อื้อ~
สุดท้ายด้านมืดของอาจารย์พอร์ชก็ถูกเผยออกมา ลิตาถูกอาจารย์จูบปากอย่างรุนแรง สองเต้าถูกบีบเคล้นจนเนื้อปลิ้น
ขาของเธอถูกยกขึ้นมาวางบนโถข้างนึงจากนั้นอาจารย์ก็นั่งลงพร้อมกับแหวกร่องสาวแล้วสอดลิ้นเข้าไป
แผล็บ แผล็บ
อื้อ~
ลิตาเริ่มสัมผัสได้ว่าตัวเองเสียวจนจะขาดใจแต่อาจารย์ก็ยังไม่หยุด เม็ดคริสตัลที่เป่งกำลังถูกดูดจนแดงแจ๋
"อาจารย์หนูเสียว อื้อ~"
"รีบเสร็จสิจะได้กลับบ้านกัน" ผมเร่งละเลงลิ้นใส่ร่องของเธอจนเธอดิ้นพล่าน
"อ่าห์ อิ๊ อะ อาจารย์~" เหมือนน้ำจะพุ่งออกมาฉันพยายามดันหน้าอาจารย์ออกแต่อาจารย์กลับไม่ยอม ยังมุ่นหน้าดูดร่องจนร่างฉันกระตุก
แผล็บ! ซู๊ดดด
น้ำใสๆถูกดูดเลียจนเกลี้ยงเกลา ลิตาถึงกับขาอ่อนจนอาจารย์ต้องจับเธอนั่งลงบนโถ
พรึบ!
กางเกงสแล็คสีดำถูกถอดออกจนท่อนเอ็นที่ฝังมุกเด้งออกมา แทบจะฟาดปากของลิตา เธอมองมันพร้อมกับกลืนน้ำลาย
"อะ อาจารย์" ฉันมองด้วยความเขินอายปนความกลัว
"โม๊กให้หน่อยซิ เอาให้แตกเลยนะ" ผมรูดอ่อนเอ็นอย่างเบามือจนน้ำเมือกไหลหยดลงพื้น "ไม่ทำก็กลับ"
บ๊วบ!
- ผู้เขียน
