พ่อเลี้ยงหนุ่มเดินลิ่วๆ เข้าไปหาน้องสาวในบ้านทันทีหลังจากที่ส่งแขกกลับ
“รษา! นายปรินทรเขาทำอะไรรษาหรือเปล่า” รษาส่ายหน้าทันทีแทนคำตอบ
“แล้วเขาบอกเรื่องคืนนั้นให้รษาฟังหรือยัง”
“บอกแล้วค่ะ ตลอดเวลาที่รษาอยู่ที่โรงแรม เขาดูแลรษาเป็นอย่างดี” รษาเล่าให้พี่ชายฟังด้วยรอยยิ้ม คนเป็นพี่มองน้องสาวอย่างแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก
“ดีเลย ถ้าอย่างนั้นรษาก็กลับมาอยู่ที่ไร่ แล้วก็หย่ากับมันไปซะ”
“แต่เขาเป็นคนช่วยรษานะคะ” น้องสาวแย้ง
“ช่วยรักษาชื่อเสียงโรงแรมมันต่างหากละ รษาก็รู้ว่าพ่อของมันเป็นใคร โรงแรมนั้นเคยเน่าเฟะแค่ไหน”
“ขอรษาคิดเองนะคะ รษาขอตัวก่อน” หญิงสาวบอกปัดไปพร้อมกับเดินเลี่ยงขึ้นไปบนห้อง
รษาย่อตัวลงนั่งบนเตียงอย่างสับสน เมื่อคิดถึงใบหน้าสามีและสิ่งที่เขาทำตลอดเวลาที่ใช้ร่วมกัน สลับกับคำพูดของพี่ชายเธอก็ยิ่งคิดไม่ตกว่าควรทำอย่างไรดี
พ่อเลี้ยงธามเดินกลับเข้าไปในห้องทำงาน โยนซอง
