ปึก!
"นี่คือโอกาสครั้งที่สองที่คุณตอบแทนผมงั้นเหรอ?" แฟ้มเอกสารเล่มหนาถูกกระแทกลงกลางโต๊ะประชุมยาวตำแหน่งกึ่งกลางกระจัดกระจายจนตกลงจากโต๊ะหรู ท่ามกลางพนักงานบริษัทหลายสายตาที่พากันก้มหน้าลงทันทีที่เรย์ตวาดกร้าวกวาดสายตาไปมองด้วยความไม่พอใจ
"ผ ผมขอโทษครับ" พนักงานชายวัยกลางคนตอบเสียงสั่นก้มหน้างุดน้อมรับในความผิดของตัวเองเป็นซ้ำสอง
"ขอโทษงั้นเหรอ คุณทำให้บริษัทเสียหายเป็นครั้งที่สองแล้ว คุณพูดแค่คำว่าขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจงั้นเหรอ!?" เรย์ตวาดกร้าวไม่พอใจ ดวงตาคมกริบจ้องมองชายที่ตอบโต้อย่างไม่ละสายตา เจ้านายที่เคยเงียบขรึมใจเย็น ทว่าตอนนี้กลับอารมณ์ร้อนและแข็งกร้าวไม่หลงเหลือนิสัยเดิมสักนิด
"ต แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่ความผิดของผมนะครับ ผมไม่ได้ทำ ผมไม่รู้ว่าข้อมูลพวกนี้มันเล็ดรอดไปได้ยังไงด้วยซ้ำ"
"แต่คุณเป็นคนรับผิดชอบในส่วนนี้ ถึงจะไม่ใช่ฝีมือของคุณแต่การที่ความลับสำคัญของบริษัทรั่วไหลยังไงก็
