ตอนที่ 1 ร้องให้ดังๆ

991 คำ
ตอนที่ 1 ขนนกแผ่วเบาที่ไล้ร่างเปลือยตั้งแต่พวงแก้ม มาจนถึงหัวไหล่ ทำให้ตัวหล่อนสั่นเทา อยากจะกรีดร้องหากแต่ผ้าที่มัดปากเอาไว้ทำให้เธอส่งเสียงในลำคอ เพื่อหักห้าม แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาหยุดแต่ย่างใด เมื่อขนนกไล้มาถึงทรงอกสล้างที่ชูเด่นอวดสายตา ยอด อกทั้งสองข้างแข็งในยามที่ขนอ่อนนุ่มไล้ผ่าน เสียงหัวเราะหึในลำคอของเขาทำให้เธอหนาววาบ ร่างบางผวาเฮือกในตอนที่เขากระชากบิกินนี่ที่เป็นปราการสุดท้ายของเธอหลุดออกไป เรือนร่างของเธอไม่มีส่วนใดที่ลี้ลับต่อเขาได้อีกแล้ว “อ้าขา” เสียงเขาสั่ง แต่มีหรือที่หล่อนจะทำ ผู้ชายชั่วช้าที่กำลังอยู่เหนือร่างเธอ เขาเป็นพี่ชายของคู่หมั้นของเธอที่จะแต่งงานกันในอาทิตย์หน้า เป็นผู้ชายที่ทำท่าเคร่งขรึมและไม่สนใจเธอเลยในตอนที่ถูกแนะนำให้รู้จัก แต่ทว่าตกดึก ในคืนแรกที่มาค้างอ้างแรมที่รีสอร์ตของคู่หมั้น เธอกลับตื่นมาแล้วพบว่า เธอถูกพันธนาการไว้ทั้งมือทั้งปากด้วยน้ำมือของเขา ศรุตาไม่มีโอกาสถามว่าเพราะอะไร ไม่มีโอกาสถามว่าทำไม ไม่มีโอกาสแม้แต่จะหักห้าม โอกาสเดียวที่หล่อนมีตอนนี้คือ รองรับการกระทำและความเสียวซ่านทุกอย่างที่มือหนาของเขาก่อให้เกิดขึ้น ชุดนอนบางเบาถูกถอดเสื้อผ้าปกปิดสักชิ้นก็ไม่เหลือ อับอายมากมายไม่พอเขายังหยิบขนนกมาไล้ผิวของเธอ ไม่สาแก่ใจของเขาเพราะอีกมือของเขาก็ตามไล้ทุกบริเวณที่ขนนกนั้นไล้ผ่าน ไม่เว้นแม้แต่ส่วนลึกลับที่ไม่เคยมีใครได้แตะต้อง เขากลับแตะต้องราวกับเป็นเจ้าของ ทั้งที่เขาไม่มีสิทธิ์ ทุกอย่างมันไม่ควรเกิดขึ้น หญิงสาวส่ายหน้า ร้องในลำคอเสียงดังขึ้นในตอนที่มือเขาลากผ่านส่วนที่หล่อนไม่เคยให้ใครได้สัมผัสมาก่อน ความรู้สึกถึงนิ้วสากระคายที่แตะผิวส่วนบอบบาง และแหวกผิวเนื้อสีชมพูเข้ม ทำให้หัวใจหวิวเหมือนตกจากที่สูง มันมากเกินไปแล้ว มากเกินกว่าที่หล่อนจะรับได้แล้ว ขนนกในมือของอีกข้างไล้วนตรงปุ่มยอดเกสรกุหลาบของเธอ เหมือนเขาต้องการปลุกเร้าให้เธอเป็นบ้ากับความรู้สึกซ่านเสียวแปลกใหม่ที่ไม่เคยพานพบ เธอเกลียดความรู้สึกแบบนี้ เกลียดที่ต้องอยู่แบบนี้ อ้าขาให้ผู้ชายที่ไม่ใช่สามีแตะต้องส่วนสงวนใช้นิ้วและขนนกปลุกเร้าเร่งให้เธอรู้สึกว่าตัวเองร่านขึ้นมาทุกขณะ ใจจะห้ามว่าไม่ถูกต้อง แต่อีกส่วนหนึ่งของความรู้สึก กลับอยากให้เขาแตะต้องไม่มีที่สิ้นสุด ปลายนิ้วที่บดคลึงตรงส่วนนั้นทำให้ดวงตาของเธอฉ่ำปรือ ในขณะที่สะโพกของเธอยกลอย และกล้ามเนื้อในตัวเริ่มเกร็ง หยาดน้ำหวานเริ่มแฉะ ตรงส่วนนั้นเร่าร้อนตามแรงสัมผัสเหมือนจะระเบิดพร่างความเสียวสะท้าน แต่เขาก็หยุดมือ และหยุดทุกอย่าง เหมือนความเบาโหวงพาดผ่านอย่างกะทันหัน มือของเขาไม่แตะต้องส่วนที่เต็มไปด้วยความอยากให้เขาแตะต้องอีก เขามองหน้าหล่อนเหมือนหยัน คนที่คร่อมหล่อนอยู่ขยับมาอยู่เหนือตัวของเธอก่อนจะแกะผ้าที่ปิดปากของเธอออก “ร้องให้ดังๆ ใครเขาจะได้เห็นว่าเธอมาอ่อยฉันถึงห้อง คราวนี้ล่ะ งานแต่งคงล่ม” เขาบอกอย่างนั้น ศรุตาเลยหันไปมองรอบๆ ที่นี่ห้องของเขาจริงๆ ไม่ใช่ห้องของหล่อน แล้วหล่อนมาที่นี่ได้ยังไง ถ้าร้องให้ใครช่วยมิวายจะตกเป็นผู้ต้องหาอย่างที่เขาว่าแน่ๆ “ฮึ่ก” เธอพยายามกลั้นเสียงเมื่อมองมือของเขาจับที่หน้าอกอวบทั้งสองมือ เห็นว่าหล่อนไม่มีทางกรีดร้องแล้ว เขาก็ยิ่งย่ามใจ ขยำมือกับยอดอกอวบอย่างมันมือ “เธอนี่มันหุ่นน่าเอาจริงๆ ถึงว่าไอ้ไวท์ ยอมหมั้นกับเธอไม่ขัดคุณปู่สักคำ” ถ้อยคำหยามหยันทำให้คนที่กัดริมฝีปากเม้มกลั้นเสียงอยู่ มองเขาตาขวาง เขาคิดอกุศล วฤทธิ์คู่หมั้นของเธอไม่เคยทำอะไรที่ไม่สุภาพและพูดจาร้ายกาจแบบเขา วฤทธิ์ดีกับเธอมาก “มีแต่คุณเกรย์เท่านั้นที่มีแต่เรื่องแบบนี้ในหัว คุณไวท์ไม่เคยคิดอะไรและทำอะไรบ้าๆ แบบที่คุณทำอยู่แบบนี้กับฉันแน่นอน คุณมันเลว ทำอย่างนี้ทำไม ปล่อยฉันไปนะ” เธอเปิดปากต่อว่าเขา รู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่ใช่ของเขา แต่เขากลับแตะต้องและกระทำราวกับว่าเรือนร่างของหล่อนเป็นของเขา จับต้องบีบเคล้นคลึงเคล้าเสียทุกส่วน “อ๊ะ อย่าจับตรงนั้นนะ” หญิงสาวรีบร้องห้าม เมื่อมือเขาเลื่อนต่ำไปยังส่วนนั้น ส่วนที่เพิ่งหายจากความทรมานที่ไม่ถูกเติมเต็ม “ไหลเยิ้มขนาดนี้ อยากล่ะสิ” เสียงนิ้วเขาไล้กับส่วนฉ่ำชื้นที่ให้หล่อนหน้าเสีย “อย่า...” เสียงที่บอกเขาสั่นขึ้นทุกที อย่าแตะอย่างนั้น อย่าทำอย่างนั้นกับฉัน แต่เรี่ยวแรงจะบอกกลับไม่มี เสียงจะห้ามกับยิ่งผะแผ่ว หล่อนกลับอ้าขาให้เขามากกว่าเก่า อยากให้เขาสัมผัสเติมเต็มความต้องการที่เมื่อกี้เขาทำให้ค้างคา เปลือกตาของหล่อนปิดไม่อยากมองหน้าคนใจดำที่ดูสาแก่ใจกับการตอบสนองที่ตรงกันข้ามกับจิตใจของเธออย่างสิ้นเชิงนั้น
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม