บทที่15 ไม่มีสิทธิ์เลือก

2143 คำ

วันต่อมา พิมพ์กำลังเก็บทำความสะอาดในห้องนอนของปีเตอร์ เห็นคอนดอมที่ใช้แล้วอยู่ในถังขยะ ก็อดนึกถึงภาพที่ปีเตอร์กับเกรซร่วมรักกันอย่างเร้าร้อนเมื่อคืนขึ้นมาไม่ได้ หันหน้ามองไปที่เตียงน้ำตาคลอเบ้า พยายามเก็บความรู้สึกเอาไว้แล้วทำงานต่อไปให้เสร็จ เธอต้องพยายามย้ำกับตัวเองว่าเธอไม่มีสิทธิ์ในตัวเขาเพราะเธอกับปีเตอร์ไม่ใช่คนรักกัน เป็นแค่เจ้าหนี้กับลูกหนี้เท่านั้น พิมพ์กำลังจะเดินออกไปนอกห้องปีเตอร์ก็เดินเข้ามาพอดี เธอจะเดินเลี่ยงไปอีกทางแต่ปีเตอร์เรียกเธอไว้ก่อน "เธอเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมไม่ยอมมองหน้าฉัน" เดินเข้าไปจับเชยคางพิมพ์ให้เงยหน้าขึ้นมองหน้าเขา ต่างคนต่างมองสบตากัน "เปล่าค่ะ ฉันไม่ได้เป็นอะไร" ถอยออกห่างจากปีเตอร์เล็กน้อย "ฉันไม่เชื่อ เธอทำตัวแปลกๆตั้งแต่เมื่อคืนแล้วรู้ตัวไหม" ปีเตอร์สงสัยเพราะพิมพ์เอาแต่เงียบถามคำตอบคำตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว แถมยังพยายามหลบหน้าเขาอีก "คือฉันแค่อยากจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม