วันต่อมา
พิมพ์นอนมองหน้าอันหล่อเหลาของปีเตอร์ที่กำลังนอนหลับอยู่ ยื่นมือไปแตะแก้มเขาเบาๆ จะดึงมือกลับแต่เขาลืมตาขึ้นจับมือเธอไว้ก่อน
"เธอแอบมองหน้าฉันเหรอ" เขาหลับอยู่รู้สึกเหมือนมีอะไรมาแตะหน้าเขาก็เลยลืมตาตื่นขึ้น
"เปล่าค่ะ" ดึงมือตัวเองออกจากมือปีเตอร์ด้วยความเขินอาย
"ก็เห็นอยู่ว่าเธอมอง แล้วยังยื่นมือมาแตะที่หน้าฉันอีก"ดึงตัวพิมพ์เข้าไปกอดพร้อมกับหอมแก้มเธอฟอดหนึ่ง
"ฉันขอโทษค่ะ" ก้มหน้าลงซบกับอกกว้างของปีเตอร์ เธอแค่อยากจะสัมผัสเขาก็แค่นั้นเอง
"จะขอโทษฉันทำไม ไปอาบน้ำกันเถอะจะได้ลงไปทานอาหารเช้าแล้วกลับคาสิโนกัน" ลุกขึ้นนั่งแล้วอุ้มพิมพ์ตรงเข้าไปในห้องน้ำ กว่าทั้งคู่จะออกจากห้องน้ำก็กินเวลาไปเป็นชั่วโมงเพราะความเอาแต่ใจของปีเตอร์
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จทั้งคู่ก็ลงไปทานอาหารเช้า พอทานเสร็จก็พากันไปขึ้นรถเพื่อกลับคาสิโน ระหว่างนั่งอยู่ในรถพิมพ์ก็มองดูข้างทางไปเรื่อยเปื่อย ส่วนปี
