เขายื่นหน้าเข้ามาหาอีกแล้ว แม้หล่อนจะผลักไส แต่ร่างใหญ่โตก็ไม่ยอมขยับเขยื้อนออกห่าง
“แต่คุณไล่ผมออกจากการเป็นผัวของคุณไม่ได้แล้วล่ะครับ”
หล่อนหน้าแดงก่ำ ความร้อนผ่าวลามเลียไปทั้งใบหน้า
“ถือว่าฉันทำทานให้คนอดอยากก็แล้วกัน”
“แต่คนอดอยากอย่างผม มีชื่อว่าชูชกครับ เพราะกินเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักอิ่ม”
“นาย...”
“ผมจะกินคุณ... จะจับคุณกินทุกครั้งที่ผมมีโอกาส อัปสรสวรรค์”
ทำไม...
ทำไมหล่อนจะต้องรู้สึกหวั่นไหวไปกับคำพูดอหังการของผู้ชายใจร้ายคนนี้ด้วย
“ฉันไม่มีวันยอม... ให้เรื่องบ้าๆ นั้นเกิดขึ้นอีกแล้ว”
“คุณปฏิเสธผมได้จริงๆ หรืออัปสรสวรรค์” มือของเขาวางบนต้นขาของหล่อน และหล่อนพยายามปัดทิ้ง แต่มันก็กลับมาอยู่ที่เดิม
“นี่อย่ามาทำอะไรรุ่มร่ามกับฉันนะ ไม่อย่างนั้นฉันจะแจ้งตำรวจ”
“ถ้าคุณใจร้ายขนาดนั้น ก็แล้วแต่คุณเถอะครับ”
เขาหัวเราะพึงพอใจ ขณะสอดมือเข้าไปใต้กระโปรงตัวสวย และคืบคลานสูงขึ้นไปเรื
