22. ก็แค่แม่บ้าน

1482 คำ

เวลาผ่านไปจนกระทั่งถึงเวลาเย็น วิรัศยาที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นหลังจากที่เธอได้ทำกับข้าวเรียบร้อยแล้วและกำลังรอเจ้าของบ้านกลับมา เด็กสาวขมวดคิ้วเข้าหากันเมื่อได้ยินเสียงเครื่องยนต์ที่ไม่คุ้นหูจึงได้เดินออกไปดูแล้วก็พบกับพิภพลูกน้องคนสนิทของนายหัวภูผานั่นเองที่ลงจากรถแล้วเดินตรงมายังตัวบ้าน "อ้าว คุณพิภพมาที่นี่มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ คุณภูยังไม่กลับมาเลย" วิรัศยาเอ่ยถามชายตรงหน้าเพราะตามปกติพิภพจะไม่มาที่นี่หากภูผาไม่เรียกใช้งานเธอจึงได้แจ้งไปว่าเจ้านายของชายหนุ่มยังไม่กลับมา "ผมรู้ครับเพราะนายให้มารับคุณหวานให้ไปที่รีสอร์ต" "ไปทำไมคะ?" วิรัศยาขมวดคิ้วทำหน้าสงสัย ตั้งแต่อยู่ที่นี่เขาไม่เคยให้เธอไปวุ่นวายในที่ทำงานของเขาเลย อย่างมากก็พาไปซื้อของและพากลับบ้าน แต่วันนี้กลับให้เธอไปถึงรีสอร์ต แต่คำตอบที่ได้กลับมาทำให้เธอถึงกับเจ็บแปลบที่หัวใจ "เพื่อน ๆ ของคุณภูมาเที่ยว นายบอกให้คุณหวานไปรับใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม