บทที่ 10 มึงจะเลิกเหรอ?
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา…
เธอไม่โทรไม่ทัก เขาก็หายเข้ากลีบเมฆไป ถ้าเขาโทรมาง้อสักนิดเธอก็คงจะคืนดีโดยเร็ว แต่นี่อะไรตัวเองผิดแท้ๆ ยังไม่รู้ตัวอีก
“ ยังไม่คืนดีกันเหรอ ” พอใจพูดขึ้นแล้วนั่งลงใกล้ๆเธอที่นั่งเศร้า ใบหน้ามีแต่ความกังวลอย่างเห็นได้ชัด
“ อืม ”
“ แฟนเด็กก็เอาแต่ใจแบบนี้แหละ แกอย่าคิดมาก ใครๆ ก็รู้ว่ากวินรักแกจะตาย แถมขี้หึงที่หนึ่งเลย ” แก้มใสพูดขึ้น
“ ใช่ๆ เดี๋ยวก็คงมาง้อเองแหละ คราวนี้น้องมันผิดจริง แกไม่ต้องไปง้อก่อนล่ะ ” กอหญ้าพูดตบท้าย
เพื่อนๆ ต่างรู้ดี ทุกอย่างเพราะเวลาเธอมีปัญหาเรื่องความรักก็มักจะมาระบายให้เพื่อนฟัง เพื่อนๆ พากันฟังและให้คำแนะนำตลอด บางครั้งก็ปลอบใจ
“ แก้มใส แกใช้น้ำหอมกลิ่นใหม่เหรอ? ” จู่ๆ จมูกที่รับกลิ่นมันก็รู้สึกไม่ดี จ้องหน้าเพื่อนสาวทันทีพร้อมทำหน้าไม่สู้ดี
“ เปล่านะ ทำไมเหรอ? ”
“ เหม็นอะ จะอ้วก อุ้ปส์~ ” เธอพูดจบลุกขึ้น
