บทที่ 12 แม่ผัวลูกสะใภ้

1107 คำ

บทที่ 12 แม่ผัวลูกสะใภ้ 14 : 50 น. ครืดด ครืดดด ในขณะที่เธอเรียนในช่วงบ่ายก็มีสายเข้าจากคนเป็นแม่ ทำให้เธอถึงกับขมวดคิ้วด้วยความสงสัย เพราะตอนเที่ยงแม่ได้โทรมาแล้วและเธอก็บอกไปว่ามีเรียน หรือแม่จะมีธุระด่วนจริงๆ ถึงได้โทรมาตอนนี้อีก (“ ค่ะแม่ ”) (“ ลูกท้องเหรอ ”) เธอนิ่งไปเลย ไม่คิดว่าข่าวจะไปถึงแม่แล้วในตอนนี้ ทั้งที่เธอคิดไว้แล้วว่าเย็นนี้จะบอกให้แม่รู้รับเอง (“ ค่ะ หนูขอโทษนะคะที่ทำให้แม่ผิดหวังครั้งที่สอง ”) (“ ทำไมไม่ยอมบอกแม่ล่ะ ทำไมถึงเลือกบอกคนอื่นก่อน ”) (“ แม่ หนูตั้งใจจะบอกแม่ตอนเย็นวันนี้เลยค่ะ หนูกับกวินนัดกันแล้ว ว่าแต่ใครเป็นคนบอกแม่เหรอคะ ”) (“ คุณนาย ”) (“ ห้ะ คุณนายไปที่บ้านเหรอ แม่เป็นไงบ้าง เจ็บตรงไหนหรือเปล่าคะ แม่บอกหนูมา คุณนายได้ทำร้ายแม่ไหมคะ ”) แป้งร่ำเผลอพูดเสียงดังออกไปอย่างลืมตัวเพราะความเป็นห่วงแม่ของตน แต่ลืมไปว่ากำลังเรียนอยู่ สายตาทุกคนห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม