บทที่ 3 ขัดจังหวะ
690 คำ
บทที่ 3 ขัดจังหวะ
หลังจากที่ได้รับยาและคำแนะนำจากหมอ แป้งร่ำก็เดินออกไปหาแฟนหนุ่มที่นั่งรออยู่
“ หมอว่าไงบ้าง ”
“ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงค่ะ ไปกันเถอะ ”
“ รอรับยาก่อนไหม ”
“ นี่ค่ะ รับมาแล้ว เค้าหิวแล้วอะ ไปหาอะไรอร่อยๆทานกันเถอะ ”
“ งั้นไปทานข้าวก่อนในห้าง แล้วไปคอนโดกวินนะ ”
“ ค่ะ ”
ครอบครัวของเธอมีฐานะยากจน เธอจึงไม่ได้พักหอพักเหมือนคนอื่น ทุกวันเรียนเสร็จก็กลับบ้าน ส่วนเพื่อนๆ ในกลุ่มก็จะพักกันที่หอพัก กวินก็เช่นกัน
“ ย้ายมาพักกับกวินสิ บอกแม่ว่ามาอยู่กับพี่พอใจ ” เขาพูดขึ้นในขณะที่ขับรถออกจากโรงพยาบาล เขาเหมือนอ่านใจเธอออกนะ ว่ากำลังคิดเรื่องอะไรอยู่
“ เค้าเป็นห่วงแม่ แม่อยู่บ้านคนเดียวด้วย เลยอยากอยู่บ้านมากกว่า ถ้ามีอะไรจะได้ช่วยทัน ” หันไปพูดตอบแฟนหนุ่มทันที
หลังจากแวะทานข้าวกันเสร็จแฟนหนุ่มก็ได้พาเธอกลับคอนโดน มันหรูหรามาก ระบบรักษาความปลอดภัยก็ดีเยี่ยม คนที่สามารถเข้าพักได้ก็น่าจะมาจากพ่อแม่ร่ำรวยเป็นส่วนใหญ่เพราะส่วนมากคนที่พักคอนโดหรูใกล้มหาวิทยาลัยก็เป็นนักศึกษาเสียส่วนใหญ่
“ กินยาก่อนไหม ”
“ ค่ะ ” แป้งร่ำเดินเอากระเป๋าไปวาง ก่อนจะเข้าครัวไปหาน้ำเพื่อมากินยา
' พรึ่บ '
“ อุ้ย เค้าขออาบน้ำก่อนได้ไหม ” ทันทีที่ก้าวย่างออกมาจากครัวก็โดนอุ้มพาไปยังห้องนอน
“ ไม่ไหวแล้ว ขอก่อนนะๆ กวินจะฉีดยาให้แป้งร่ำไง เผื่อไข้จะลด อีกอย่างเป็นไข้ใครเขาอาบน้ำกันล่ะ ”
“ หมอแนะนำมาว่าให้อาบน้ำ ถ้าตัวร้อนเกิน ดูสิตัวเค้าร้อนจี้เลยอะ ”
“ พอเสร็จ จะไปอาบน้ำให้ นะ นะ ที่รัก ~ ” น้ำเสียงและสายตาของเขาบ่งบอกว่าไม่อาจจะทนได้อีกต่อไป ซึ่งเธอเองก็ไม่เคยปฏิเสธเขาได้สักครั้งเหมือนกัน
“ อื้อ~ ” เมื่อเห็นว่าเธอไม่ตอบอะไร ชายหนุ่มก็รีบทำตามที่ร่างกายโหยหา
ก่อนจะได้ถอดเสื้อผ้าอาภรณ์ก็ทำการเล้าโลมเพื่อให้เกิดอารมณ์ทั้งสองฝ่ายก่อน โดยการจูบ
เมื่อริมฝีปากของทั้งคู่ประกบกัน เหมือนมีไฟแรงสูงที่ดึงดูดอย่างเร็ว เรียวลิ้นหนาก็รีบควานหาความหวานจากโพรงปากนุ่มในทันที
เรียกว่าชำนาญก็ไม่แปลกเพราะคนทั้งคู่คุ้นเคยกันเป็นอย่างดี มีอะไรกันมาตั้งแต่คบกันหนึ่งปีแรก ไม่รู้เพราะความใจง่ายหรือเพราะต่างคนต่างชอบพอ นี่น่าจะมาเป็นสาเหตุหนึ่งได้
“ อื้อ~ ” ร่างบางส่งเสียงครางออกมา คนตัวโตก็ไม่น้อยหน้า ดูดเลียอย่างนัวเนียไม่ให้หยุดพักหายใจกันเลย ส่งเสียงผ่านลำคอเป็นระยะๆ พอใจสุดๆ
มือหนาเริ่มลูบไล้ไปทั่วร่างกายของอีกฝ่าย พร้อมสอดมือเข้าไปใต้เสื้อสีขาวเพื่อจะปลดบราให้อกตูมออกมาเด้งอยู่ข้างหน้า
' กริ๊งงง กริ๊งงง~ '
เสียงอ๊อดเรียกจากประตูหน้าห้องดังขึ้น ทำให้คนทั้งคู่สะดุ้ง เพราะในตอนนั้นสมองของทั้งคู่คิดถึงแต่เรื่องอันเร่าร้อนที่กำลังจะเกิดขึ้นเหมือนตกอยู่ในภวังค์ พอมีเสียงอื่นดังแทรก ความรู้สึกต้องการก็เริ่มลดน้อยลงและจะมีคนที่หัวเสียมากๆสถบคำหยาบออกมา
“ ใครวะ แม่งเอ้ย ”
“ โอ๋ๆ อารมณ์เสียทำไมคะ เค้าไม่ได้ไปไหนสักหน่อย กวินก็แค่ไปเปิดดูสิว่าใครมา เผื่อเขามีธุระ แล้วเราค่อยมาต่อกันก็ได้ ” แป้งร่ำพูดกับแฟนหนุ่มด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานพร้อมส่งยิ้มให้เขา
“ ครับ รออยู่ในห้องนี่แหละ ไม่ต้องออกไปนะ กวินไปแป๊บเดียว เดี๋ยวจะมาขย้ำให้หายอยากเลย ” เธอขยิบตาส่งให้เขาทันที เขาอารมณ์ดีขึ้นมาหัวเราะเบาๆแล้วเดินออกจากห้องนอนไป
❤️_______❤️
นามปากกาธัญญวรินทร์
- ผู้เขียน
