พิสูจน์รัก

ตอนที่3 คา...

นำทับ

ระหว่างที่ผมกำลังเข้าได้เข้าเข็มกับพิชชาเสร็จไปหนึ่งรอบ กำลังจะต่อรอบสอง อยู่ๆก็มีเสียงข้อความจากโทรศัทพ์ผมดังขึ้น ตอนแรกว่าจะปล่อยไว้ก่อน แต่ตอนนี้มันดังมากกว่าหนึ่งครั้งเลยปล่อยไว้ไม่ได้

เฮียโฟน: มีของเสียวให้ใช้

เฮียโฟน: อยากได้เปิดประตูด้วย

ของเสียวๆอย่างนั้นหรอ ผมกระตุกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ เพราะผมชอบอะไรที่มันตื่นเต้นๆอยู่แล้ว

“คุยเสร็จยังนำทับ” เสียงความต้องการของพิชชาดังเรียกความสนใจผม

“รอแป๊บ เดี๋ยวไปเอาอะไรสนุกๆมาให้เล่น” ผมบอกพิชชาด้วยรอยยิ้มตื่นเต้นก่อนจะหยิบผ้าขนหนูมาพันเอวไว้ก่อนจะเดินไปเปิดประตูเพื่อเอาของเล่นใหม่ของเฮีย

แต่ทันทีที่ผมเปิดประตูเข้าไปมันก็ทำให้ผมตกใจจนแทบทำอะไรไม่ถูกเมื่อคนที่ยืนตรงหน้าไม่ใช่เฮียนำทับ แต่เป็น...

ไอรีณ

“ไอรีณ” พี่นำทับเรียกฉันด้วยเสียงและสีหน้าที่บ่งบอกได้ว่าตกใจไม่น้อย

“ทำงานสนุกไหมคะ พี่นำทับ” ฉันถามออกไปด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง

“เอ่อ รีณ พี่...”

“รีณถามว่ามาทำงานสนุกไหม!!!” ฉันตะคอกกลับไปทันที ตอนนี้ฉันโกรธมาก ฉันพยายามจะไม่โวยวายหรือถึงขั้นเข้าไปทำร้ายร่างกาย แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันจะทนได้มากแค่ไหน

“รีณ พี่ขอโทษ พี่แค่เล่นๆเอง” พี่นำทับรีบพุ่งตัวมาจับแขนฉันแล้วพูดด้วยสีหน้าที่เหมือนจะสำนึกผิด

“นานแค่ไหนแล้ว” ฉันไม่ได้สนใจสิ่งที่เค้าพูด ฉันเลือกจะถามสิ่งที่ฉันค้างคาอยู่ในใจมากกว่า ก็อย่างที่บอกว่าช่วงนี้เค้าออกมาผับบ่อยมากและไม่ให้ฉันมาด้วยไง มันเลยทำให้ฉันคิดว่าเค้าคงจะทำมันมาตั้งแต่ช่วงนี้แล้ว

“วันนี้ครับ พึ่งวันนี้ที่พี่ทำแบบนี้” พี่นำทับตอบกลับฉันมาอย่างเร็ว แต่ทำไมฉันไม่เชื่อในสิ่งที่เค้าพูดเลยนะ

“พี่คิดว่ารีณโง่หรอ ที่ออกมาผับทุกวันแล้วไม่ให้รีณมาด้วยคิดว่ารีณจะเชื่อหรอว่าพึ่งเริ่มทำวันนี้!”

“รีณ พี่พูดจริงๆ...”

“นำทับ ทำอะไรอยู่ พิชชารอนานแล้วนะ” ก่อนที่พี่นำทับจะพูดอะไรออกมา ก็มีเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นก่อน

พลั่ก ฉันผลักพี่นำทับพ้นทางแล้วเดินเข้าไปดูหน้าผู้หญิงคนนั้นทันที อยากรู้ว่าเป็นคนที่ฉันคิดหรือเปล่า

“รีณ” เสียงพี่นำทับดังตามหลังฉันแล้วพยายามเดินมาบังหน้าฉันเอาไว้ แต่เค้าช้าไปกว่าฉัน เพราะตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนเดียวกับที่ฉันคิดจริงๆ

“เธอเข้ามาทำไม” ยัยพิชชาถามฉันขึ้นพร้อมกับดึงผ้ามาปิดตัว แล้วที่นางไม่มีอาการตกใจที่เห็นฉันก็เพราะรู้ว่าฉันเป็นแฟนกับพี่นำทับไง แต่ฉันไม่ได้สนใจเธอหรอก ฉันหันมาสบตากับร่างสูงทันที

เพี๊ยะ

“อยากได้มากก็เอากันไปเลย!” ฉันตบหน้าพี่นำทับอย่างแรงตามอารมณ์ เพราะผู้หญิงคนนี้คือรุ่นพี่ในมหาลัยเดียวกับฉัน เธอเป็นนางแบบมาตั้งแต่เรียน และด้วยลุคเซ็กซี่ของเธอ พี่นำทับก็เคยพูดอยู่ว่าอยากได้เธอไปเป็นนางแบบของเค้า(ครอบครัวเค้าทำธุรกิจเกี่ยวกับชุดกีฬา) แต่ใครจะไปรู้ว่าสุดท้ายจะได้มาเป็นนางแบบอยู่บนเตียงกันสองคนแบบนี้

“ไม่รีณ พี่ขอโทษ พี่ไม่ทำแล้วยกโทษให้พี่นะครับ” พี่นำทับตามมาจับฉันไว้ได้ก่อนแล้วพูดออกมาอย่างขอร้อง

“ตอนนี้รีณไม่อยากเห็นหน้าพี่” ฉันสะบัดแขนออกจากมือพี่นำทับก่อนจะเดินออกจากห้องไป ส่วนพี่นำทับเค้าจะทำอะไรต่อตอนนี้ฉันไม่รู้หรอก แต่ฉันมีบางอย่างที่ต้องการรู้ชัดเจนกว่านี้ ฉันลงไปที่ชั้นหนึ่งก่อนจะมุ่งหน้าไปห้องๆหนึ่งทันที

“อ้าวรีณ มีอะไรหรือเปล่า” พี่แดนทักฉันขึ้นเมื่อฉันเข้ามาในห้องนี้

“รีณแค่จะมาขอดูอะไรหน่อยค่ะ” ฉันบอกพี่แดนออกไปก่อนจะเดินไปนั่งเก้าอี้ตัวที่ว่างอยู่ข้างๆเค้า ก่อนจะบอกความต้องการกับพี่แดนไป และเค้าก็ทำให้ฉันถึงแม้จะลำบากใจเล็กน้อยก็เถอะ

“ขอบคุณนะคะที่ช่วยรีณ” ฉันยกมือไหว้พี่แดนที่เค้ายอมช่วยฉันด้วยความเกรงใจ

“อื้ม ไม่เป็นไร”

“รีณขอ ไม่ต้องบอกเรื่องนี้กับใครนะคะ”

“ได้ พี่ไม่บอกใครหรอก”

“งั้นรีณกลับก่อนนะ” ฉันเดินออกมาจากห้องนั้นก่อนจะเดินไปหาวันใหม่ที่แยกกันตอนลงมา แต่ฉันยังไม่ได้กลับห้องหรอกนะ ฉันขอนั่งดื่มก่อน ส่วนเรื่องกลับห้องขอคิดก่อนว่าจะไปนอนที่ห้องเพื่อนหรือกลับไปห้องเดิม

ถ้าถามว่าฉันไม่มีคอนโดของตัวเองหรอ คือฉันไม่ได้ซื้อ ตอนแรกก็ไปกลับเพราะบ้านไม่ได้ไกลมหาลัยขนาดอะไรมาก แต่พอคบกับพี่นำทับจนครอบครัวเรารับรู้กันทั้งสองฝ่าย ฉันเลยมาอยู่กับเค้าที่คอนโด โดยที่พ่อกับแม่ก็เข้าใจชีวิตวัยรุ่น แต่ตอนนี้ถ้าจะให้ฉันกลับบ้านก็คงไม่ได้ เพราะฉันไม่อยากให้พ่อกับแม่รู้เรื่องนี้

“มึงจะเอายังไงต่อ” วันใหม่ถามฉันระหว่างนั่งดื่ม

“ยังไม่รู้ว่ะ” นี่ถือเป็นครั้งแรกที่พี่นำทับทำผิด ฉันไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้เลยไม่รู้ว่าต้องเริ่มทำอะไรก่อนดี

“วันนี้ไปนอนกับกูก่อนไหม แล้วค่อยคิดอีกที” วันใหม่เสนอ

“อืม เอางั้นก็ได้” ฉันเลยนั่งดื่มต่อกับวันใหม่ แต่อยู่ๆคนที่ฉันไม่อยากเจอหน้ากลับมาปรากฏตรงหน้าฉันอีกครั้ง

“รีณไปไหนมา พี่ตามหาตั้งนานไม่เจอ” พี่นำทับพูดด้วยอารมณ์ที่เหมือนจะโมโห แต่อย่าลืมว่าคนที่ควรจะโมโหคือฉัน

“เอากันเสร็จแล้วหรอ” ฉันไม่ตอบแต่ถามพี่นำทับกลับไป

“กลับไปคุยกันที่ห้อง” พี่นำทับดึงแก้วออกจากมือฉันแล้วจับมือฉันดึงให้ลุก

“รีณจะไปนอนกับเพื่อน” ฉันยังไม่พร้อมจะคุยตอนนี้

“ไม่ต้อง กลับไปนอนที่ห้องเรา” พี่นำทับยังคงไม่ยอมปล่อยและพยายามดึงฉันให้ลุก แต่ในเมื่ออยากคุยฉันก็จะไป อยากรู้เหมือนกันว่าเค้าจะโกหกอะไรฉันอีก

“งั้นกูกลับก่อนนะ” ฉันหันไปบอกวันใหม่

“เออ มีอะไรโทรบอกกู” วันใหม่ตอบกลับมา ฉันเลยพยักหน้าให้มันแล้วเดินตามแรงลากของพี่นำทับไปขึ้นรถของเค้า

“รีณจะขับกลับเอง” อย่าลืมว่าฉันเอารถมาเอง

“เอาไว้นี่แหละ” พี่นำทับพูดแล้วดันฉันขึ้นรถเค้า ก็นั่นแหละที่นี่ผับของคนสนิทเค้าจะฝากยังไงมาเอาตอนไหนก็ไม่ต้องห่วงอยู่แล้ว

ไอรีณจะให้อภัยนำทับได้หรือเปล่า ความผิดเพียงครั้งเดียว แต่ร้ายแรงมาก