กระต่ายน้อยผู้ไม่เคยผ่านมือชายใดได้แต่ตกใจ ทำอะไรไม่ถูกเมื่อถูกพลิกตัวขึ้นเหนือกว่า จึงนำมือที่เป็นอิสระมาคว้าหมับที่ไหลกว้างเพื่อเป็นหลักในการยึดเหนี่ยวตัวเองไว้ “คลีน....” “ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว มาถึงขนาดนี้แล้วจะกลัวทำไม ไม่ลองไม่รู้นะสาวน้อย” ว่าแล้วก็โอบรอบคอระหงรั้งลงมาหาตน ก่อนจะซุกไซ้ลำคอสาวเจ้าเพื่อสูดดมกลิ่นกายสาวแรกแย้มของคีชฎาอย่างเผลอไผลและรัญจวนใจ “อ๊า!...หอมเหลือเกินคลีนจ๋า...” ชมเสียงพร่า “อื้อ!...อา!....” สาวน้อยครวญออกมาด้วยความซ่านเสียว มือเล็กจากที่ยึดไหล่กว้างไว้ตอนนี้มันไม่ได้อยู่ที่ไหล่กว้างเสียแล้ว มันเปลี่ยนมาเป็นกอดรัดร่างหนาไว้แน่น เพื่อให้แนบชิดกายกันมากขึ้น “โอว์!...เธอเรียนรู้ไวมากสาวน้อย...อ๊า!...เธอคงพร้อมแล้วคลีน....” ว่าได้แค่นั้นเขาก็พลิกตัวเองขึ้นเหนือ ร่างเล็กทันที พร้อมกับแยกเรียวขางามออกให้กว้าง เพื่อตัวเองจะได้แทรกกลาง เมื่อสาวเจ้าไม่ได้ขัดขืนหรื