EP.08
1054 คำ
เสียงเปลี่ยนเป็นหวานพร้อมเรียกชื่อเล่นของเขาและเรียกชื่อแทนตัวเอง พยายามแล้วจะไม่ให้เกิดความประหม่าแต่เธอก็รู้ว่ายังทำได้ไม่ดี ความตื่นเต้นแบบนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไรกัน และเคยเกิดกับใครที่เธอถูกใจไหมนะ คำตอบที่ให้กับตัวเองได้ก็คือ ‘ไม่เคยเลย’ ไม่เคยเกิดอาการแบบนี้กับใครสักหน ทั้งอาการตกประหม่า อาย สับสน ตื่นเต้นที่ได้พูดคุย และแค่เพียงได้ยินเสียงของเขา ราวกับเสียงรบกวนรอบด้านจะหายไปทั้งหมด มีเพียงเสียงเธอกับเขาเท่านั้นที่ดังซ้ำๆ อยู่ในหัว
แต่สิ่งที่ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นไปได้อย่างที่สุดนั้นคือ เขาโทรมาหาเธอก่อน หรือนี่จะเป็นพรหมลิขิตของเธอกับเขาจริงๆ ในเมื่อ ‘ไม่มีคำว่าบังเอิญ ในโลกใบกลมๆ เบี้ยวๆ บูดๆ ใบนี้’ ดังนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับเธอจะเป็นอะไรไปได้ ถ้าไม่ใช่ ‘มันคงเป็นพรหมลิขิตใช่ไหม...’ เพลงโปรดที่อยากให้เกิดเรื่องแบบนั้นกับตัวเธอเองสักครั้งดังก้องขึ้นในความคิดและแล่นตรงเข้าสู่หัวใจ
‘นี่มันกำลังเกิด... บังเอิญพรหมลิขิตกับฉันใช่มั้ย ใช่มั้ยทิวลิป แกเจอเนื้อคู่แล้วล่ะ กรี๊ด... เนื้อคู่ของฉันอยู่ประตูนี้แหละ ขบวนนี้ด้วยที่ฉันกระโดดคว้าไว้ทัน’
“คุณทิวลิปลืมของไว้ที่ร้านน่ะครับ”
เพล้ง! ฝันเฟื่องของเธอแตกเป็นเสี่ยงๆ แต่ยังมีแรงฮึดในเมื่อได้คุยกันแล้ว ก็ต้องเป็นไปตามเพลงสิน่า
“ของ... ของอะไรเหรอคะ”
“หนังสือครับ”
“หนังสือ...”
คำตอบของเขาเรียกอาการวูบวาบไปทั่วทั้งตัว ก่อนจะสั่นสะท้านไปทั้งร่าง ขนหัวลุกตั้งราวกับเจอผี เพราะสิ่งที่เธอลืมไว้นั่นคือ ‘Sex secret’ ไม่ใช่เพียงเล่มเดียวแต่ดันเป็น 8 เล่ม ‘โอ้ว... แม่เจ้า! เขาจะคิดว่าฉันหื่นมั้ย’ เขาจะคิดว่าเธอเป็นคนยังไง สาวไฟแรง เซ็กซ์จัด หรือว่าเซ็กซ์อักเสบกันแน่ที่ซื้อซะมากมายขนาดนั้น
ทิก็กวลิปจดที่อยู่ตามที่เขาบอกอย่างเอ๋อๆ เพราะหัวสมองของเธอไม่ได้คิดอะไรแล้วนอกไปจาก
‘ไม่จริง! ความจำฉันไม่ได้สั้นขนาดนั้น ฉันลืมหนังสือ ลืมหนังสือบ้าๆ นั่นไว้ที่ร้านพี่ทิพย์ แล้ว... คุณหินก็โทรมาบอกเรื่องที่ฉันลืมหนังสือนั่น ไม่จริง... นี่มันไม่จริงใช่มั้ย โอว... โน... ไม่... ฉันไม่เชื่อ... ไม่...’
‘สุภาพร’
ป้ายหน้าร้านพร้อมทั้งรูปลักษณ์บ่งบอกว่าเธอมาไม่ผิดร้านแน่ๆ เพราะทั้งด้านในห้องกระจกและด้านนอกล้วนแต่ประดับประดาตกแต่งไปด้วยดอกไม้หลากหลายชนิด ทั้งดอกไม้ของเมืองไทยและดอกไม้ที่ต้องสั่งนำเข้ามาจากเมืองนอก
‘ร้านดอกไม้... ก็ใช่น่ะสิ’
ทิวลิปบอกตัวเองแบบนั้นและพยายามพาแข้งขาสั่นๆ เล็กน้อยให้ก้าวเดินเข้าสู้ด้านใน’ร้านดอกไม้สุภาพร’ สถานที่ที่เขานัดให้เธอมาพบ เพื่อมาเอาสิ่งของน่าอายที่เธอลืมไว้ ในเหตุผลที่ว่าเขาเผลอเอาติดรถกลับมาด้วยและยังไม่สะดวกที่จะเอาไปคืนให้ หากเธอยังไม่รีบใช้เขาจะเอาไปฝากไว้ที่ ‘ร้านสีชมพู’ ในวันอังคารหน้า เพราะเขาจะเข้าไปที่นั่นได้แค่สัปดาห์ละครั้งเท่านั้น
ยิ่งคิดก็ยิ่งนึกค้อนคนพูดนัก คิดได้ยังไงว่าหากเธอยังไม่รีบใช้ หนังสือนั่น... ถึงไม่รีบใช้ก็ต้องตามเอากลับมาให้เร็วที่สุดจนได้ และนั่นก็คือเหตุผลที่ทำให้เธอต้องรีบมาที่นี่ในทันทีที่เขาโทรหา
“เพื่อนเกิดเดือนตุลาก็ต้องนี่เลยครับ ดอกกุหลาบ เพราะเป็นดอกไม้สำหรับคนราศีตุลโดยเฉพาะเลยนะครับ คนโรแมนติค อ่อนหวาน ชอบความงดงามของบรรยากาศ รับรองครับ ดอกกุหลาบถูกใจแน่”
“แล้วจะให้สีอะไรดีล่ะคะ พี่หินช่วยเลือกหน่อยสิ”
ทิวลิปมองนักศึกษาสาวที่ดูท่าทางคงอยากจะมาซื้อเจ้าของร้านมากกว่าดอกไม้ เอียงหน้าออดอ้อนเขาแบบน่ารักน่าเอ็นดูสุดๆ และก็ดูท่าเขาจะเอ็นดูเสียด้วยถึงได้ให้คำตอบเธออย่างอ่อนหวานปานนั้น จนสาวเจ้าทำท่าเคลิ้มซะจนน่าจะเก็บไปนอนฝันหวานแน่คืนนี้ แต่สำหรับเธอกลับรู้สึกหมั่นไส้จนร้อน
“น้องก้อยชอบสีไหนล่ะครับ เอาสีที่น้องก้อยชอบนั่นแหละ เพราะเวลามอบให้เพื่อน คนถือมีใบหน้าสดชื่นน่ารักจะยิ่งช่วยขับดอกไม้ในมือให้สวยมากขึ้นไปด้วย”
“น้องก้อยชอบทุกสีที่เป็นของพี่หินล่ะค่ะ พี่หินช่วยเลือกหน่อยนะคะ เลือกให้น้องก้อยหน่อยนะ”
“ครับ เดี๋ยวพี่เลือกให้ น้องก้อยไปนั่งคอยก่อนนะครับ พี่จะได้รีบจัดดอกไม้ให้เสร็จเร็วๆ เดี๋ยวพี่ช้าแล้วน้องก้อยไปแต่งหน้าทำผมไม่ทันจะมาโทษพี่หินไม่ได้นะครับ”
เสียงทุ้มกล่าวอย่างสุภาพปนหยอกเย้า ยิ่งทำให้สาวเจ้าม้วนอายจนเพื่อนสาวที่มาด้วยกันต้องสะกิดให้รู้ว่าไม่ได้อยู่กันแค่ตามลำพัง ระหว่างแม่น้องก้อยคนงามและคนขายดอกไม้หนุ่มหล่อเท่านั้น แต่ยังมีเธอและก็มีสาวห้าวในชุดกางเกงชาวเลเสื้อยืดที่ยืนหน้าซีดไร้เครื่องสำอางโผล่จากไหนก็ไม่รู้มายืนฟังอยู่ด้วยอีกคน
“อะ! คุณทิวลิปครับ เชิญนั่งรอสักครู่นะครับ เดี๋ยวขอผมจัดดอกไม้ให้น้องเขาก่อน น้องก้อยจ๊ะเชิญทางโน้นเลยจ้ะ คุณทิวลิปครับ กาแฟน้ำดื่มบริการตัวเองนะครับ”
คนหน้าหล่อแกมสวยเสียจนทำให้เธอใจเต้นรัว หันมาเห็นเธอพร้อมกับทำสีหน้าตกใจนิดๆ เธอคิดว่าช่างเร้าใจเสียจนอยากลืมทุกคำเล่าลือเกี่ยวกับตัวเขา ยิ่งเสียงทุ้มๆ ที่เขาร้องบอกเธออย่างเป็นกันเองสุดๆ นั่นอีก ก็ทำให้แม่น้องก้อยคนงามหันมาค้อนให้เธอวงใหญ่ แล้วอย่างนี้ ‘เขาเป็นหรือไม่เป็นกันแน่’ ในเมื่อเด็กสาวคนนี้ก็ทำท่าว่าจะชอบพอเขาเอามากๆ ไม่ต่างกับเธอ
- ผู้เขียน
