กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง “ไอ้ดา เมื่อไรแกจะเปลี่ยนริงโทนเรียกเข้าของแกเสียทีวะ” เมธาวีหันมาถามเพื่อนรักเมื่อโทรศัพท์ของเพื่อนมีคนโทรเข้ามา “เอาไว้เดี๋ยวฉันจะเปลี่ยนล่ะกัน ฉันรับโทรศัพท์ก่อน แป๊บหนึ่งนะพี่ภู เมย์ เดี๋ยวฉันมา” กานดาตอบเพื่อนรักแล้วเดินออกไปคุยอีกโทรศัพท์อีกแห่งหนึ่ง “ฮัลโหล” “แกอยู่ไหนยัยดา” เสียงนี้มันเป็นเสียงของพี่ชายเธอนี่น่า เขามีอะไรทำไมโทรฯมาหาเธอแบบนี้ทุกทีไม่เห็นจะโทรมาหาเธอเลย “มีอะไรหรือคะพี่หนึ่ง” กานดากรอกเสียงไปตามสายพร้อมกับสงสัยอาการของพี่ชายอย่างมากฟังจากน้ำเสียงเหมือนลุกลี้ลุกล้นอย่างไรก็ไม่รู้ “แกอยู่ไหนตอนนี้” น้ำเสียงเข้มแต่ห้าวถามขึ้นอย่างร้อนรน “ดาพายัยเมย์มาเดินซื้อของนะคะ พี่หนึ่งมีอะไรหรือคะ พี่หนึ่งมาก็ดีเหมือนกันคะ รีบมานะคะ” "มีอะไรหรือยัยดา…บอกพี่มาสิ บอกพี่มาเดี๋ยวนี้ว่ามีเรื่องอะไร” “ยัยเมย์นะคะพี่หนึ่ง” บอกด้วยน้ำเสียงกังวลให้พี่ชายฟัง จนค