ความรู้สึกของวนิดาทั้งรักและโกรธแค้นไปพร้อมกัน เพราะตั้งแต่ที่เพื่อนชายของเธอเจอผู้หญิงคนนั้นชายหนุ่มก็ไม่เคยสนใจเธอเลย เธอยอมไม่ได้ในเมื่อเธอก็มาก่อน และเป็นแฟนของเอกราชมาก่อนเหมือนกัน เธอต้องแย่งเขากลับคืนมาให้ได้
“แต่ฉันจะต้องรู้ให้ได้ก่อนว่าคุณหายไปไหนหนึ่ง โทรไปก็ไม่รับสาย ปิดมือถือ โทรไปที่บ้านพวกคนใช้ก็ไม่รู้เหมือนกัน ใช่ฉันจะต้องโทรไปถามเลขาคุณ แล้วเราเจอกันค่ะหนึ่ง วิจะไม่ยอมเสียคุณไปอีก วิสัญญา”
“คิดอะไรอยู่หรือครับวิ” วินัยกระชิบข้างหูของคู่ขาด้วยความหวัง เพราะถ้าเขาสามารถจับผู้หญิงคนนี้ไว้ได้เขาก็จะสบายไปตลอดชีวิต
“เปล่าหรอกคะนัย วิแค่คิดอะไรเพลินไปหน่อย” วนิดาเอ่ยพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นมาชนกับคู่ขาก่อนจะยกขึ้นมากระดกจนหมดแก้ว
“อย่าดื่มมากนะครับวิผมเป็นห่วง” วินัยออกออกมาแบบทีเล่นทีจริง ถึงเขาจะต้องการเธอมากแค่ไหน แต่เขาก็ไม่ต้องการให้เธอเมามายแบบนี้
“ไม่เป็นไรหรอกคะนัย
