ตอนที่ 10 เสี่ยวอันถูกทำร้าย
เสี่ยวอันเดินทางกลับจวนในเวลาเกือบค่ำมืด นางเข้ามาทางประตูหลัง ซึ่งก่อนที่นางจะออกไปมิได้เอ่ยขออนุญาตจากฮูหยินใหญ่ แต่แอบลักลอบออกไปต่างหาก
เมื่อได้คำตอบจากเถ้าแก่เฉาแล้ว ซึ่งเป็นเรื่องที่น่ายินดีนัก ในจดหมายของท่านหมอแจ้งว่า กำลังเดินทางลงจากเขา และได้สมุนไพรที่หายากยิ่งนักติดมือกลับมาด้วย และสมุนไพรตัวนี้สามารถขับพิษต่าง ๆ ได้ดีอีกด้วย
ทว่าเสี่ยวอันนั้นกำลังเปิดประตูทางด้านหลัง ก็พบว่ามีเสี่ยวเสียนยืนกอดอกจ้องเขม็งไม่วางตา เช่นนั้นแล้วสาวใช้จากสกุลหลิวจึงเดินเฉียดอีกฝ่ายเข้ามา ไม่ทักทาย ไม่แย้มยิ้ม กลับมีสีหน้าเรียบเฉย
แต่แล้วเสียนจินก็ไม่สามารถอดทนพฤติกรรมของสาวใช้ผู้นี้ที่จองหองหยิ่งผยองยิ่งนัก นางจึงกระชากผมของเสี่ยวอัน จนอีกฝ่ายร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด
“ปล่อยนะ ปล่อยข้า” เสี่ยวอันจับมือของเสี่ยวเสียนเอาไว้ ใบหน้าบิดเบี้ยวยิ่งนัก
“ข้าไม่ปล่อยเจ้าแน่
