อันที่จริงเป๋าเป่ายังเป็นเด็กไม่รู้เดียงสา แต่เขารู้เพียงว่าท่านแม่เป็นของเขา เขาจะแบ่งให้กับเด็กอ้วนอีกสองคนที่ชื่อเป้ยเป้ยกับหวาหวาเท่านั้น หลังจากจัดการกับบุรุษผู้นั้น เขาก็ซุกอยู่กับอกมารดาอย่างออดอ้อนและประกาศความเป็นเจ้าของ ยังไม่วายส่งสายตาท้าทายอย่างผู้ชนะไปให้อีกต่างหาก
ซ่งฉีหลินเห็นท่าทางของเจ้าตัวแสบก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ เขาลุกขึ้นไปผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนที่จะกลับมาอยู่กับบุตรและภรรยา เนี่ยซวงเห็นเขาอารมณ์ดีขึ้น จึงเอ่ยเรื่องชื่อของลูกๆ
"ข้าคิดเอาไว้ว่าจะให้เป๋าเป่าชื่อ อู่ฉิน เป้ยเป้ยชื่อ อู่จวิน ส่วนเสี่ยวหวาหวาก็ชื่อ จื่อเวย เป็นอย่างไร"
ซ่งฉีหลินเอ่ยทวนช้าๆ
"ซ่งอู่ฉิน ซ่งอู่จวิน ซ่งจื่อเวย อืม...นับเป็นชื่อที่ดี เอาตามเจ้าว่าเถอะ"
เนี่ยซวงไม่ได้บอกเขาว่าเดิมทีนางตั้งใจจะให้พวกเขาแซ่เนี่ย ได้แต่เออออไป แซ่ซ่งก็แซ่ซ่ง
เขายังจำคำพูดของคังอ๋องได้ ที่ว่าซวงซวงมีกิจการอยู่
