"เนี่ยซวง..."
ซ่งฉีหลินจูบย้ำที่ริมฝีปากนุ่ม มองนางอย่างหลงใหล เนี่ยซวงเห็นสายตาร้อนแรงของเขาแล้วก็สะเทิ้นอาย นี่ถ้านางเป็นสาวน้อยอายุสิบห้าจริงๆ ก็คงเคลิบเคลิ้มไปแล้ว นางได้แต่เตือนตัวเองไม่ให้ลืมเป้าหมายหลักของนาง การได้ออกไปสู่โลกกว้าง ผจญภัยในยุคโบราณ และสร้างอาณาจักรธุรกิจของตัวเองขึ้นมา
เขาประคองดวงหน้านางไว้ ปลายจมูกชนกัน แม้จะอยากจะหลบเลี่ยงสายตา เนี่ยซวงก็ทำไม่ได้ เขาเล่นจ้องนางเสียขนาดนั้น พอเห็นนางหน้าแดง ซ่งฉีหลินก็ยิ้ม
"เนี่ยซวง อันที่จริง พวกเราเข้ากันได้ดีมาก เจ้าไม่รู้สึกเช่นนั้นหรือ"
น้ำเสียงทุ้มต่ำของเขามีเสน่ห์ เนี่ยซวงอยากจะทำลายบรรยากาศน่าอึดอัดเช่นนี้จึงตะโกนขึ้น
"ปล่อยนะ! ท่านแม่ทัพ มิใช่ว่าวันนี้ท่านต้องไปกรมทหารหรอกหรือ เสียการเสียงานเช่นนี้จะใช้ได้หรือ"
เขาเห็นนางเขินอายจึงนั่งลงบนเก้าอี้ จับนางนั่งซ้อนตักแล้วกอดไว้
"เนี่ยซวง หลายวันมานี้ข้าให้ช่างต่อรถม้าใ
