ตั้งแต่ฟื้นขึ้นมาในมิตินี้ เนี่ยซวงพบว่าวัฒนธรรมการดื่มชาของคนที่นี่ไม่ได้แตกต่างจากในโลกเดิมของนางเลย ตามท้องตลาดก็มีใบชาขายทั่วไป ส่วนใหญ่เป็นใบชาตากแห้งและคั่วธรรมดาเท่านั้น ดูเหมือนว่าวิธีการหมักใบชาจะยังไม่ถูกคิดค้นขึ้น หากผ่านกรรมวิธีการหมักแล้วสีกลิ่นและรสชาติของชาจะเข้มข้นขึ้น ทั้งยังสามารถยืดอายุการเก็บรักษาให้ยาวนานขึ้น
นอกจากนี้จากที่นางมุมานะอ่านหนังสือไปมากมายจึงได้รู้ว่า การดื่มชาไม่ได้ถูกมองเป็นศิลปะชั้นสูง การดื่มชาก็เหมือนกับการกินข้าว ไม่ได้มีอะไรพิเศษ ใบชาส่วนมากที่ผู้คนบริโภคยังเป็นชาขาวที่กรรมวิธีการผลิตไม่ซับซ้อน มีแหล่งผลิตและคุณภาพแตกต่างกันในแต่ละท้องถิ่น ส่วนใหญ่เป็นการผลิตเพื่อบริโภคภายใน แต่หากประวัติศาสตร์โลกซ้ำรอย อีกไม่นานดินแดนแห่งนี้ย่อมมีการติดต่อค้าขายกับแว่นแคว้นใกล้เคียง โดยมีชาเป็นสินค้าหลักที่สำคัญ
หากนางสามารถเป็นคนแรกที่คิดค้นวิธีการหมักชาขึ้นมาไ
