กรุงเทพมหานคร ...........
“ยิ้มอะไรเหรอสายธาร” แม่เห็นนั่งอมยิ้มมานานแล้ว คุณสดศรี ผู้เป็นแม่ สงสัยกับอาการของลูกสาว ที่นั่งยิ้มกับโทรศัพท์
“ขำพี่ธันวาค่ะแม่ “
“เรื่องอะไร พี่เขาไปก่อเรื่องอะไรไว้อีกล่ะ” คุณวันชัย ถามลูกสาวบ้าง
“ธารก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ได้รับโทรศัพท์จากน้องวอย บอกว่าให้ส่งรถไปรับพี่ธันวาหน่อย ตอนนี้อยู่ที่อยุธยาค่ะ”
“อ้าว แล้วพี่เราเขาไปทำอะไรที่โน้น” คุณสดศรีตาเป็นประกาย เมื่อได้ยินชื่อของวรางคณากับธันวา อยากรู้อยากเห็นขึ้นมาทันที
“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่พี่ธันวาไลน์มาบอกธารแล้ว ว่าไม่ต้องส่งรถไป กำลังกลับมากับน้องวอย และจะพามากินข้าวเย็นที่บ้านเรา”
“พ่อกับแม่จำได้ไหมคะ น้องวอย ที่ครอบครัวเขาเคยช่วย ย่ากับพี่ธันวาไว้ เมื่อครั้งที่ย่าตกบันได เมื่อครั้งอยู่ที่บ้านพี่ธันวา “
“จำได้ซิ ที่พ่อกับแม่อยากเลี้ยงข้าวพวกเขา เพื่อเป็นการขอบคุณใช่ไหม “
“ใช่ค่ะแม่ ไม้เบื่อไม้เม
